به حسن بن مسلم بگو: این زمین شریفى است و خداى تعالى این زمین را از زمین هاى دیگر برگزیده و شریف کرده است . تو آن (زمین ) را گرفته و به زمین خود ملحق کرده اى ، خداى تعالى دو پسر جوان از تو گرفت و تو هنوز متنبه (بیدار و آگاه ) نشده اى و اگر از این کار دست برندارى ، آزار خداوند از جایى که گمان نمى برى به تو خواهد رسید.

حسن به مثله گفت : یا سیدى و مولاى ، براى من در این کار نشانى لازم است ؛ زیرا مردم سخن مرا بدون نشانه و دلیل نمى پذیرند و سخن مرا تصدیق نمى کنند.

امام علیه السلام فرمودند:

انا مسنعلم هناک علامه : برو و رسالت خود را انجام بده ما در آن جا علامتى مى گذاریم تا تقدیق گفتار تو باشد.

به نزد ابوالحسن برو و بگو تا برخیزد و بیاید و آن مرد را بیاورد و منفعت چند ساله را که برده از او بگیرد و به دیگران بدهد تا بناى مسجد را انجام دهند و مابقى وجوه را از رهق به ناحیه اردهان که ملک ماست بیاورد و مسجد را تمام کند و نصف رهق را بر این مسجد وقف کردیم که هر ساله وجه آن را بیاورند و صرف عمارت مسجد کنند.

به مردم بگو تا به این موضع رغبت کنند و عزیز دارند و چهار رکعت نماز این جا بگذارند: دو رکعت نماز تحیت مسجد، در هر رکعت یک حمد و هفت مرتبه قل هو الله احد و تسبیح رکوع و سجود را هفت بار بگویند و دو رکعت نماز صاحب الزمان بگذارند، به این صورت که در فاتحه (سوره حمد) هنگامى که به ایاک نعبد و ایاک نستعین برسند صدبار بگویند و بعد از آن سوره فاتحه را تا آخر بخوانند و در رکعت دوم نیز به همین صورت انجام دهند؛ تسبیح رکوع و سجود را هفت بار بگویند و هنگامى که نماز تمام شد، تهلیل (لا اله الا الله ) بگویند و تسبیح حضرت فاطمه الزهرا علیها السلام بخوانند و هنگامى که تسبیح گفتند، سر بر سجده گذارند و صدبار صلوات بر پیغمبر و آلش فرستند.

و این نقل از لفظ مبارک امام علیه السلام است که فرمود: