فرموديد: منقدان وبلکه تخريب گران هيچگاه به اين سئوال پاسخ نداده اند که آيا شرايط دوسال قبل براي کشورما عزيزانه بود ؟
از الان که عزيز انه تر بود که به نوزده هزار سانتريفوژ رسيد و اگر به شما بود که براي سه عدد سانتريفوژ براي دکور در دانشگاه شريف خواستيد بگذاريد تا به قول همين آقاي روحاني در آن زمان جلو سخنان عده اي افراط گرا را بگيريد که به شما اجازه ندادند الان هم از صدقه سر دولت قبلي داريد علم پيشرفت آينده و دانش نسل آينده ايران را به فروش گذاشته ايد ببخشيد ولي روسايي که ازشان پشتيباني مي کنيد ظاهرا اعتقاد دارند دست کدخدا را اگر نمي توانيم بشکنيم بهتر است ببوسيم

سلام بر شما. دوست من، بين تسليم و شكست مذاكرات لزوماً يك تمديد 7 ماهه وجود ندارد، مي شد با تمديدي به مراتب كوتاهتر از 7 ماه هم در برابر درخواست طرف مقابل نه نگفت و هم تسليم نشد. يا اين كه بين زانو نزدن و بين گردن برافراشتن فاصله اي وجود دارد و ما الان به زانو نزدن افتخار مي كنيم نه به گردن برافراشتن. در صورتي كه نظر رهبري را گوش مي كرديم و به جاي اين كه رفع تحريم را تنها راه مديريت كشور بدانيم بكارگيري اقتصاد مقاومتي و بهبود مديريت كشور و استفاده از ظرفيت هاي ملي را راه حل خنثي سازي تحريم ها مي دانستيم هم عزتمان حفظ مي شد و هم طرف مقابل ناچار به رفع تحريم مي شد. و بحث ديگر اين كه اكنون ديگر وقت طرح فرضيه و توجيه آن نيست بلكه عمل است و دفاع از كارنامه، اگر چه دولت در خصوص نظام بانكي و كنترل نقدينگي به خوبي عمل كرده است ولي در بقيه مسائل اقتصادي اعم از شفافيت و سلامت و مبارزه با رانت و كمك به توليد و ... عملكرد ضعيفي داشته است و مهمتر اين كه مذاكرات مستقيم با آمريكا نيز نتوانسته موجب رفع تحريم ها گردد و تنها به لحاظ هسته اي ما هستيم كه نقد را در برابر نسيه اي كه آزادسازي بخش كوچكي از پول خودمان است داده ايم. در صورتي كه ما بايد در برابر شفاف سازي هسته اي نقداً كاهش تحريم ها را مي گرفتيم. در هر صورت امريكا و غرب با توجه به خنثي كردن رشد و توسعه هسته اي ايران چندان از تمديد همين شرايط متضرر نمي شوند و زمان به ضرر ما در گذر است و نبايد اين حس ايجاد شود كه دولت اينقدر مذاكرات را تمديد خواهد كرد كه به نتيجه برسد و يا به عبارت ديگر هيچ راهي جز لغو تحريم ها را دنبال نمي كند.

به هر حال با اين مذاکرات فهميديم که برد برد

يعني اينکه به بهانه اقتضائات مذاکرات، جلو دوربين با دشمن خوني خود خوش و بش کني و دل امت شهيد داده از اين ماجرا خون شود

يعني يک سال مذاکره و سپس بدترين نتيجه ممکن و در واقع، تمديد تحريم ها

يعني دشمن تحريم کند و ما توجيه تحريم هاي او

يعن دشمن توهين کند و ما از کنار کنايه ها و صراحت هاي توهين آميز دشمن به راحتي بگذريم

يعني همه ظرفيت وزارت خارجه را بر مذاکراتي گذاشت که فقط با هدف مذاکره دنبال مي شود

يعني به گونه اي با آمريکا در مذاکرات رفتار کنيم که ملت هاي آزاديخواه جهان از ما نااميد شوند و از الگو قرار دادن ما دست بکشند

حالا مي فهميم وقتي امام(ره) مي فرمودند جام زهر، يعني چه و چگونه جام زهر به ايشان نوشانده شد

حالا مي فهيميم وقتي اوباما مي گويد جلو ايران را گرفته ايم، اگر يک حرف راست زده باشد همين است

در آخر به دولتمردان دولت تدبير و اميد عرض مي کنم به هوش باشيد که دولتتان به تحقير و ذلت تبديل نشود.