این روزها صداوسیما به هرچیز بادید ابزاری نگاه می کند ورطب ویابس را به هم می بافدتا اهداف سیاسی خود را دنبال کند آن هم اهدافی جناحی وگروهی وقبیله ای از جمله این موارد پخش مختار نامه بهانه ومستمسکی شده

 تا با تعجیل ونا پختگی با مصاحبه هایی انتخابی وگزینش شده حتی از یک سریال بهره برداری سیاسی حزبی خودرا بکند در گزارشی از تعلل عبدالرحمن در پذیرش سخن مختار به عدم بصیرت یاد می شود

وگویا از نظر صداوسیما پذیرش بی چون وچرای ادعای مختار عین بصیرت است  اولا در اصل شخصیت وقیام مختار بین علماء واندیشمندان ورجالیون اختلاف نظر وجود دارد  واین طور قهرمان سازی که صداوسیما می کند به این روشنی در کتب رجالیون واهل خبره حتی از جانب کسانی که اورا تایید کرده اند وجود ندارد 

 ثانیا مگر ملاک یک شیعه واقعی پیروی از نظر معصوم نیست براستی اگر کسی در زمان ائمه به دنبال یافتن نظر معصوم باشد وحتی به برادر یا اقوام امام اعتماد نکند به خطا رفته است؟

با آن که در تاریخ امامان موارد مکرر از قیام وحرکت که حتی از سوی نزدیکان امامان صورت می گرفت ولی ائمه نهی از آن کرده اند وعاقبت آن را خوش ندانسته اند  وجود دارد  از جمله نهی امام  باقر(ع) نسبت به زید ویحیی ومحمد وابراهیم که در کتب تاریخ آمده است

 حال با این اوصاف  بررسی دقیق نظر امام بصیرت است یا بر احساسات وتندرروی وجوزدگی تکیه کردن؟ البته واضح است که نگاه صداوسیما ومدیران ومجریان آن بحث تاریخی نیست آن ها فقط به دنبال ابزاری هستند برای القاء نظرات خود ونوعی مشابه سازی متوهمانه را دنبال می کنند

 ولی آن قدر دست پاچه وشتاب زده عمل می کنند که به نادیده گرفتن بدیهی ترین اصول توجه ندارند .