سلام
يک نوع مهم را ـ انشاءالله سهوا ـ اشاره نکرديد:
کساني مدعي اين هستند که هر کس يار امام (ره)بوده يا امام، زماني در گفتار يا عمل او را تأييد نموده تا ابد مصون است شبيه ادعاي کساني که تمام ياران رسول اکرم(ص) را مصون از خطا ميدانستند. امام بزرگوار در پيش بيني و پيشگويي بسيار دقيقي در اواخر وصيت نامه سياسي الهي شان اينگونه اين افراد را بر ملا مي نمايند: «من در طول نهضت و انقلاب به واسطه سالوس و اسلام نمايي بعضي افراد، ذکري از آنها کرده و تمجيدي نموده ام که بعد فهميدم از دغل بازي آنها غافل شدم. آن تمجيدها در حالي بود که خود را به جمهوري اسلامي متعهد و وفادار مي نماياندند و نبايد از آن مسائل سوءاستفاده شود و ميزان در هرکس حال فعلي اوست.»
و در اين کلام امام فرقي ميان نزديکان ايشان و آدمهاي معروف و ديگران نيست.