اءمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَةُ فَارْجِعُوا فیها إلى رُواةِ حَدیثِنا (اءحادیثِنا)، فَإنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْکُمْ وَ اءنَا حُجَّةُ اللّهِ عَلَیْکُمْ.(1)

درحوادثی که اتفاق می افتد

به راویان حدیث و فقهاء مراجعه کنید که آن ها در زمان غیبت خلیفه و حجّت من بر شما هستند و من حجّت خداوند بر آن ها مى باشم .

در حدیث مستند ومعروفی امام زمان (عج) فقهاء را حجت خود برمردم معرفی کرده وبه تبعیت از ایشان امر فرمود ه است  بنابر این دوستی وعشق به حضرت با جدایی از مراجع وفقهاء معنی ندارد ومدعیان محبت حضرت نمی توانند امام را بدون لحاظ فقهاء بخواهند وبخوانند واز آن جا که مهد مرجعیت حوزه وپرورش دهنده مراجع نهاد روحانیت است مروجین اسلام یا اصول گرایی ویا مهدویت  بدون روحانیت باید در صداقت واخلاص خود شک کنند  امروز چه افراد حقیقی ویا نهاد های رسمی زمانی می توانند دم از دوستی وارادت ببه امام زمان بزنند که دستور حضرت در مراجعه به فقهاء را عمل نمایند ودهن کجی به مراجع در برخی تصمیم گیری ها ویا کوبیدن افراد شاخص روحانیت  هیچ یک با ادعای پیروی از امام زمان نمی سازد اگر قاطبه واکثریت مراجع از حرکت یا تصمیمی ناراضی بودند آن وقت درستی ودینی بودن آن عمل به شدت زیر سئوال می رود بنابر این آنچه برای اهل تحقیق باید در شناخت دوستان واقعی امام زمان ملاک باشد حجت ودلیلی است که خود حضرت بیان داشته است درواقع نظر مراجع نتیجه سالها تلاش علمی وریاضت وتقوا ست وامام با تعیین شاخص از افتادن شیعه در دام عوام فریبان ونا آشنایان با مبانی اسلامی برحذر می دارد وتنها ادعا را کافی ندانسته بلکه داشتن صلاحیت علمی واخلاقی را ملاک می داند

1-بحارالا نوار: ح 2، ص 90، ح 13، و53، ص 181، س 3، وج 75، ص 380، ح 1.