در نوشته پیشین اشاره شد که انقلاب از مفاهیم اجتماعی سیاسی مدرن است و  این بدان  معناست  که ملت ما در انقلاب اسلامی  کوشیده اند مفهوم انقلاب  را هویت اسلامی دهند همین گونه است مفهوم واصطلاح جمهوریت که باز از مفاهیم مدرن حیات سیاسی بشر است که در نظام سازی ما پسوند اسلامی گرفته است
 
نتیجه این ترکیب وتلفیق ها این است که اولا تضاد ذاتی بین ارز ش های مدرن و دینداری وجود ندارد ثانیا تلفیق این ارزشها می تواند حیات اجتماعی بشر را ارتقاء دهد این البته قرائتی است که از اول مشروطه برخی از علمای دینی مثل مرحوم نائینی وسید جمال اسد آبادی وسپس آیت الله کاشانی ومدرس وامام خمینی و آیت الله منتظری و  شهید مطهری وبهشتی وهمچنین روشنفکرانی چون مرحوم بازرگان در دوران مبارزه ودکتر شریعتی ودکتر سروش البته در نوشته های سابق ، داشتند که بر دو ادعای مهم تاکید داشتند امکان همراهی مفاهیم وارزش های مدرن ودوم بهتر شدن وضعیت این ارزش ها در کنار تلفیق با دین

اما در دهه های اخیر دو اتفاق در عرصه سیاست واندیشه رخ داد که این ایده و قرائت را با چالش و دشورای روبرو ساخت نخست توبه و روگردانی برخی از مدافعان اندیشه تلفیق هم در میان روشنفکران وهم عالمان دینی از ایده همراهی مدرنیت واسلام که ازجمله مهندس بازرگان در آخر عمر ودکتر سروش و آقای شبستری در نوشته های اخیر از آن جمله اند
 واتفاق دیگر غلبه تحجر گرایی در عرصه فکری وسیاسی وتفسیری تک بعدی از جمهوری اسلامی ونفی وانکار ارزشهای مدرن در حاکمیت اسلامی است  که در نوشته ها وگفته های افرادی چون آقای مصباح یزدی مشهود است و در برخی ازنهادهای سرنوشت ساز گاه اعمال می شود و در  بسیاری از تربیون ها مثل نمازجمعه ها تکرار می شود

 نتیجه کار هردو جریان مذکور در عمل  تضعیف آرمان اصلی انقلاب اسلامی است  که مدعی جمع بین ارزش های انسانی جدید و اسلام است  وانتخاب بزرگ ودشوار ومهم ملت در سال پنجاه وهفت بود و متاسفانه دو جریان مذکور  در اندیشه و رفتار این انتخاب را هدف گرفتند و برخی از کسانی که سابقه همراهی چندانی هم با ملت در مبارزات نداشتند و در میان هردو جریان  بودند کوشیدند این انتخاب را به محاق برند

 والبته مردم  به گونه های مختلف در سالهای اخیر به هردو جریان نه گفته اند وبر ادامه انتخاب توامان اسلام ومدنیت جدید پای فشرده اند و پاسخ هردو جریان  را داد ه اند و اما راه اصلاح  فرهنگی وتقویت اندیشه انقلاب اسلامی وایده مهم جمهوری اسلامی نقد فکری وروشن کردن نقاط ضعف هردو جریان  واثبات  بیگانه بودن هردو با روح انقلاب اسلامی  است که باید از سوی معتقدان  به همه اصول جمهوری اسلامی ومتفکران ملتزم به مبانی جمهوریت واسلامیت نظام انجام شود  ودرواقع نفی تحجر وسکولاریسم  باهم  ودفاع از مبانی اسلام انسان محور و آزادی وعدالت همراه معنویت باید محور باشد

  این  مهم اولا با تکیه بر چند منبع معرفت وپرهیز از تک منبعی رخ خواهد داد واین منابع عبارتند از عقل بشری ،وحی الهی  ،فطرت انسانی  ،وسنت دینی وانسانی و ثانیا در روش نیز با تکیه بر گفتگوی علمی و نظری وپرهیز از خود محوری فکری ورواج روحیه تعامل فکری بین نخبگان ممکن خواهد شد

  وانکار هرکدام از آن  منابع و یا نادیده گرفتن روش گفتگو وتعامل فکری لاغری ورنجوری ایده انقلاب اسلامی  را به دنبال خواهد داشت و البته با اراده ملت وعزم اندیشمندان متعهد امید است چنین نشود و بلکه   ایده انقلاب اسلامی  درسایه التزام به همه مبانی آن روز به روز شکوفاتر شود