مدتی سلسله نوشته های امربه معروف به تعویق افتاد انشاالله با این نوشته که به آثار وعواقب ترک امربه معروف ونهی از منکر دریک جامعه می پردازد این بحث راادامه می دهیم .

  حضرت امیر علیه السلام در نهج البلاغه چند اثر و ضرر سخت و سهمگین را برای ترک امربه معروف بیان می کنند از جمله آنها مسلط شدن اشرار برجامعه ،مستجاب نشدن دعاها ،و مورد لعن ونفرین خدا وند قرار گرفتن است .

(لَا تَتْرُکُوا الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیَ عَنِ الْمُنْکَرِ فَیُوَلَّى عَلَیْکُمْ شِرَارُکُمْ ثُمَّ تَدْعُونَ فَلَا یُسْتَجَابُ لَکُم‏)

(امر به معروف و نهى از منکر را وامگذارید که بدترین شما حکمرانى شما را بر دست گیرند! آن گاه دعا کنید و از شما نپذیرند)

                                               نهج البلاغه / نامه 47 ترجمه شهیدی

(ِ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ یَلْعَنِ الْقَرْنَ الْمَاضِیَ [الْقُرُونَ الْمَاضِیَةَ بَیْنَ أَیْدِیکُمْ إِلَّا لِتَرْکِهِمُ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیَ عَنِ الْمُنْکَرِ فَلَعَنَ اللَّهُ السُّفَهَاءَ لِرُکُوبِ الْمَعَاصِی وَ الْحُلَمَاءَ لِتَرْکِ التَّنَاهِی )

(همانا خداى سبحان- مردم- دوران گذشته را که پیش از شمایند از رحمت خود دور نفرمود، جز براى آنکه امر به معروف را واگذاشتند، و مردمان را از منکر باز نداشتند. پس خدا بیخردان- آنان را- لعنت کرد به خاطر نافرمانى کردن، و خردمندان را به گناه دیگران را از نافرمانى مانع نبودن )

                              (نهج البلاغه /  خطبه 192ترجمه شهیدی )

در مباحث گذشته با تکیه بر آیات قرانی روشن شد که امربه معروف درواقع همان امربه عدالت است و وقتی امر به عدالت در جامعه نادیده گرفته شد طبیعی است که نقطه مقابل عدالت یعنی ظلم وفساد وشر حاکم خواهد شد .

واز انجا که دین واسلام راه پیشگری را روشن ساخته ومسئولیت اجرای آن را بر عهده تک تک مومنان قرار داده است که همان پیاده کردن اصل امربه معروف است لذا با ترک این روش ووظیفه آثار آن نیز سخت وسنگین خواهد بود.

 چراکه ترک وظیفه اجتماعی وهمگانی از سوی همه بسیار بدتر از ترک وظیفه فردی است واگر ترک وظایف فردی  زود قابل جبران است اما کنارگذاشتن مسئولیت های اجتماعی جامعه را دچار بلیه وبلاهایی می کند که به راحتی قابل جبران نیست.

 واین که حضرت فرمود دعاها مستجاب نمی شوند وافراد مورد لعن الهی قرار می گیرند یعنی ارتباط جامعه وانسان با خدا قطع می شود یعنی نظر رحمت الهی از جامعه سلب می شود واین البته بدترین بلا ست .

از سوی دیگر امور جامعه به دست اشرار می افتد که درواقع نتیجه طبیعی ترک امربه معروف است چراکه امربه معروف زمینه ساز ایجاد وحفظ عدالت درجامعه است و ترک آن یعنی بستر سازی برای حاکمیت ظلم وگناه وشر ترک امربه معروف یعنی نخواستن و نطلبیدن عدالت وحقیقیت و وقتی این موضوع تداوم یافت.

 خدای عدالت وحقیقت نیز از انسان رو برمی گرداند ودراین زمینه توجه به این نکته هم اهمیت دارد که  گاهی ترک امربه معروف به خاطر بستن فضاهای امربه معروف ویا عدم توجه به امربه معروف مومنان مشفق است.

 و حکومت اسلامی هم باید زمینه های امربه معروف را فراهم کند ومانع از امربه معروف ونهی از منکر درسطوح مختلف آن نشود وهم به امربه معروف ها ترتیب اثر دهد وامرونهی نیز تابع شرایط زمان است..

 وامروز ابزارها و روش های مختلف ونظام بندی برای امربه معروف وجوددارد از روزنامه و سایت تا احزاب و تا حضور در ارکان حکومتی هرکدام بستری برای امربه معروف است وحکومت صالح برای آن که دائم در معرض رحمت الهی باشد تلاشش  باید برآن است که ابزار وراههای امربه معروف را تقویت کند وبه امر به معروف مصلحان ومشفقان توجه کند .

بنابراین باید به این حقیقت دائم متذکر باشیم که چه بسامشکلاتی که  درجامعه بروز می کند ریشه در ترک امربه معروف دارد و احیای درست امربه معروف و توجه به توصیه های مشفقان می تواندباعث رفع معضلات گردد و  زمینه جلب رحمت الهی را فراهم نماید .