1-شریعتی از جمله روشنفکران دینی تاثیر گذار درفرهنگ وسیاست واجتماع معاصراست شریعتی کارخودرا از دبیرستان های مشهد آغاز کرد وبعد به دعوت شهید مطهری به تهران وحسینیه ارشاد که آن زمان کانون نشر اندیشه های دینی بود آمد ودر دهه های 40 و50 سخنرانی ها ونوشته های پرشور او غذای فکری بسیاری از جوانان ودانشگاهیان بود شریعتی علاوه بر کار فکری وفرهنگی فعالیت سیاسی نیز داشت وهمین باعث شد که طعم زندان شاه رانیز بچشد وبالاخره در سال 56در سفری وبلکه مهاجرتی که به فرانسه داشت به طرز مشکوک جان باخت ودرآن زمان انقلابیون اذعان داشتند که شریعتی به دست ساواک به شهادت رسید ه است
2-اندیشه های شریعتی از چند جهت قابل بررسی است او هم استاد جامعه شناسی بود هم تاریخ خوانده بود وهم با منابع ومتون دینی آشنا بود والبته ازهمه مهم تر روحی درد مند وپرسشگر داشت ازمیان وجوه مختلف فکری شریعتی توجه او به دین ونوعی تلاش برای احیاءدین در دوره معاصر ازهمه برجسته تراست شریعتی از خمود ورکود فکری دین اسلام وتشیع زجر می کشید ومعتقد بود که عناصر زیادی در دین هست که با احیاء انها می توان در پناه دین دنیای عزتمندانه داشت لذا به مولفه هایی چون شهادت ،جهاد ،امربه معروف ونهی از منکر، امامت وامت تکیه می کرد وبا الهام ازامام حسین وزینب به نوعی شیعه را به بازگشت به فرهنگ متروک افتاده خود می خواند ودر این میان انتقادات وبلکه منازعات جدی با برخی سنتیون داشت او از تشیع صفوی می نالید که خون راتریاک می کند وبه تشیع علوی می خواند که حیات به رگ افسرده جامعه می دمد
3-توجه شریعتی به بعد اجتماعی ودنیوی دین درکنار برکاتی که داشت که کمترین آن دعوت به قیام علیه استبداد زمان خود بود اما از افات نیز مصون نبود تکیه افراطی بر بعد اجتماعی ودنیوی دین به طور طبیعی نوعی قداست زدایی را به دنبال داشت وهمین طور غفلت از اخرت ومعاد شریعتی می گفت دینی که به درد دنیا نخورد به درد اخرت نخواهد خورد ودرست می گفت ولی این راهم باید گفت که دینی که به درد اخرت نخورد به درد دنیا نخواهد خورد البته تلاش شریعتی در زمانه مغفول افتادگی بعد اجتماعی دین بود اما به هرحال نوعی شتاب زدگی یا تنگی مجال فرصت نگاه همه بعدی به دین رااز شریعتی گرفت
4- شریعتی با همه ضعفها وقوت هایش یک دردمند یک مصلح یک دیندارویک زمان شناس بود وسهم بزرگی در بیداری نسل خود وپس از آن نه تنها درایران بلکه در جهان اسلام داشت ولی متاسفانه در دهه هفتاد برخی به اصطلاح خود با افشاگری خواستند چهره اورا مکدر سازند وشریعتی از اولین قربانیان جریان افشاگری کور وبی منطق بود که بعدها به خاطر سکوت دربرابراین جریان دامنه ان تا شخصیت های برجسته سیاسی نظام نیز رسید و فضای بی اعتمادی وبی اخلاقی ونخبه کشی را درجامعه به وجود آورد واین جریان هم درحق نخبگان ودلسوزان جامعه ظلم کرد وهم راه نقد عقلانی ومنصفانه اندیشه ها واشخاص را مسدود ومخروب کرد
زینب فقط دختر علی(ع) نیست زینب فقط خواهر حسین(ع) نیست زینب فقط دختر فاطمه (س)ونواده پیامبر (ص)نیست زینب فقط عمه اسیران کربلا نیست زینب همه این ها هست اما زینب فراتر از این اوصاف والقاب است زینب زیباترین حجت زن شیعه ومسلمان در چگونه زیستن است زینب بهترین دلیل برکرامت زن مسلمان است زینب فقط پرستار نیست زینب ستاره ای در آسمان حیات انسان است که سمت وسوی رفتن زن ومرد پاک ودلیر ومومن را برای همیشه تاریخ نشان می دهد زینب خطبه اودر کوفه خطابه اودر شام خط به خطش کلمه به کلمه اش سرمشق وسر فصل زندگی با شجاعت ونجابت زن ومرد مسلمان است
أظننت یا یزید حیث أخذت علینا أقطار الارض وآفاق السماء ، فأصبحنا نساق کما تساق الاسراء أن بنا هوانا على الله ، وبک علیه کرامة ، وأن ذلک لعظم خطرک عنده ، فشمخت بأنفک ، ونظرت فی عطفک ، جذلان مسرورا حیث رأیت الدنیا لک مستوسقة . والامور متسقة ، وحین صفا لک ملکنا وسلطاننا ، فمهلا مهلا ، أنسیت قول الله تعالى : ای یزید پنداشتى که این مایه خوارى ما در پیشگاه خدا و کرامت و منت خداوند بر رتوست و تو را نزد خدا احترام و منزلتى است ؟ از این رو باد به دماغ افکندى و مغرورانه به ما نگاه انداختى و شادمانه و غافلانه بر مسند نشستى ، چون دیدى که دنیا به کام تو و کارها برایت سامان یافته است و حکومتى را که از آن ماست براى تو فراهم گشت ! آرامتر! این قدر جاهلانه متاز! آیا سخن خدا را فراموش کردى که فرمود: (کافران مپندارند که چون مهلتشان دادیم ، براى آنان نیک است ، بلکه تا بر گناهشان بیفزایند، و براى آنان عذابى خوار کننده است . #
( ولا یحسبن الذین کفروا انما نملی لهم خیر لانفسهم إنما نملی لهم لیزدادوا إثما ولهم عذاب مهین )
زن نیمی از جامعه انسانی است ووفشل یا فاسد شدن یا به پستو رفتن او یعنی لنگ شدن حرکت اجتماع یعنی ابتر شدن انقلاب ها جنبش ها وقیامها وخطابه زینب دم عیسوی است که این پیکره را زنده می کند به حرکت وامی دارد زینب تفسیر ایه (المومنین والمومنات بعضهم اولیاء بعض یامرون بالمعروف وینهون عن المنکر )است( مردان وزنان مومن اولیاء یکدیگر اند وامربه معروف ونهی از منکر می کنند ) زینب سند همیشه زنده شیعه ومسلمان است که زن ومرد مومن دربرابر طاغوت ومنکرونفاق دوشادوش هم می رزمند که زن ومرد مسلمان دربرابر سرنوشت جامعه خود به یک میزان وظیفه ومسئولیت دارد زینب تجلی ایات کرامت انسان (لقد کرمنا بنی ادم) چه زن وچه مرد است زینب دست نجاتگر زن ازابتذال واستثمار است زینب زینت فرهنگ ومکتب انسانی اهل بیت است که زن را نه ذلیل ونه شریر وشنیع می خواهد زینب نه فقط اب حیات زن مسلمان که نور عزت بخش انسان تا انتهای تاریخ است
فوالله لا تمحو ذکرنا ولا تمیت وحینا ولا تدرک أمدنا ولا تدحض عنک عارها ، #
. سوگند به خدایى که با وحى و قرآن شرافتمان بخشیده و با نبوت و برگزیدگى ما را گرامى داشته است ، نام و یاد ما هرگز محو نابود نمى شود و ننگ کشتن ما نیز از دامان تو شسته نمى گردد و مگر جز آن است که اندیشه ات باطل و دوران حکومتت محدود و اجتماعت پراکنده است ؛ آن روز که منادى ندا مى دهد: هلا! لعنت خدا بر ستمگر تجاوز کار!
# بخشهایی از خطبه حضرت زینب در شام
اشعار مولوی در وصف امام علی (ع)خصوصا درباره علت دست کشیدن امام درنبرد احزاب از کشتن فوری پهلوان عرب
در شجاعت شیر ربانى ستى در مروت خود که داند کیستى
در مروت ابر موسایى به تیه کآمد از وى خوان و نان بىشبیه
اى على که جمله عقل و دیدهاى شمه اى واگو از آن چه دیدهاى
تیغ حلمت جان ما را چاک کرد آب علمت خاک ما را پاک کرد
باز گو دانم که این اسرار هوست ز آن که بىشمشیر کشتن کار اوست
باز گو اى باز عرش خوش شکار تا چه دیدى این زمان از کردگار
چشم تو ادراک غیب آموخته چشمهاى حاضران بر دوخته
راز بگشا اى على مرتضى اى پس سوء القضاء حسن القضاء
یا تو واگو آن چه عقلت یافته ست یا بگویم آن چه بر من تافته ست
از تو بر من تافت چون دارى نهان مىفشانى نور چون مه بىزبان
ماه بىگفتن چو باشد رهنما چون بگوید شد ضیا اندر ضیا
چون تو بابى آن مدینهى علم را چون شعاعى آفتاب حلم را
باز باش اى باب بر جویاى باب تا رسد از تو قشور اندر لباب
باز باش اى باب رحمت تا ابد بارگاه ما لَهُ کُفُواً أحد
باز گو اى باز عنقا گیر شاه اى سپاه اشکن به خود نى با سپاه
امت وحدى یکى و صد هزار باز گو اى بنده بازت را شکار
در محل قهر این رحمت ز چیست اژدها را دستدادن راه کیست
گفت من تیغ از پى حق مىزنم بندهى حقم نه مأمور تنم
شیر حقم نیستم شیر هوا فعل من بر دین من باشد گوا
ما رمیت إذ رمیتم در حراب من چو تیغم و آن زننده آفتاب
رخت خود را من ز ره برداشتم غیر حق را من عدم انگاشتم
سایهام من کدخدایم آفتاب حاجبم من نیستم او را حجاب
من چو تیغم پر گهرهاى وصال زنده گردانم نه کشته در قتال
خون نپوشد گوهر تیغ مرا باد از جا کى برد میغ مرا
که نیم کوهم ز حلم و صبر و داد کوه را کى در رباید تند باد
آن که از بادى رود از جا خسى است ز آن که باد ناموافق خود بسى است
باد خشم و باد شهوت باد آز برد او را که نبود اهل نماز
کوهم و هستى من بنیاد اوست ور شوم چون کاه با دم یاد اوست
جز به باد او نجنبد میل من نیست جز عشق احد سر خیل من
خشم بر شاهان شه و ما را غلام خشم را هم بستهام زیر لگام
تیغ حلمم گردن خشمم زده ست خشم حق بر من چو رحمت آمده ست
غرق نورم گر چه سقفم شد خراب روضه گشتم گر چه هستم بو تراب
چون در آمد علتى اندر غزا تیغ را دیدم نهان کردن سزا
تا احب لله آید نام من تا که ابغض لله آید کام من
تا که اعطا لله آید جود من تا که امسک لله آید بود من
مثنوی دفتراول
خیمه ای کردم بنا بر خاکی پاک
به انتظارت نشسته ام ای پاک
ای که خانه ام کردی روشن
همچنان به توست چشمم روشن
خستگی وغربت وغمهایم
در انتظار نگاه توست مولایم
عمری به تماشای زمان بنشستیم
تنها به تکرارهمان دل بستیم
از رازرجب رمزی نشینید یم
درفصل طرب میوه نچیدیم
به روضه ورضوان راه نبردیم
از روزه وقرآن حال نبردیم
روزها همه درغفلت وغفلت
ماه ها همه در حیرت وحیرت
روح هامان همه سر گشته است
جان هامان به کجا دل بسته است ؟