1-در یادداشت اخر نکاتی رادرباب سئوال از رییس دولت نوشتم که برخی از آن پیش بینی ها تحقق یافت همان طور که انتظار می رفت احمدی نژاد به جای پاسخ گویی به نیش وکنایه زنی وفرار از پاسخ پرداخت والبته فرصتی هم برای نمایندگان سئوال کننده داده نشد که جواب هجویات اورا بدهند

2- برخلاف انتظار رییس مجلس نتوانست از جایگاه مجلس دربرابر اهانت های رییس دولت دفاع کند

3-اما احمدی نژاد به نقطه های مهمی اعتراف کرد که بارها از جانب دولتیان مورد انکار قرار گرفته بوذ ازجمله به صفر رسیدن حساب ذخیره ارزی که مدتهاست منقدان مطرح می کردند ودولت انکار می کرد دوم تقابل فکری احمدی نژاد با حضرت امام است که احمدی نژاد به صراحت از سخن سابق خود درنفی بیان امام که فرمود :مجلس در راس امور است دفاع کرد وآن را مستدل دانست والبته با خامی آن را منتسب به نمایندگان کرد که گویا نظر نمایندگان را نفی کرده است در حالی که همه می دانند که صحبت سر سخن امام است در واقع احمدی نژاد اعتراف دیگری کرد که  نشان می دهد او به صراحت با نظزات  اساسی امام مخالفت دارد سوم دروغ آشکار احمدی نژاد در قضیه وزیر اطلاعات و انکار  لجاجت خود  در برابر نظر رهبری دوباره شخصیت اورا به نمایش گذاشت در حالی که روش ومنش او در آن روزها به گونه ای بود که رهبری با بیانی کم نظیر درباره خود اعلام کرد که در برابر انحراف می ایستد در سخن رهبری سوز ی بود که همه از پشت پرده با خبر شدند وروشن شد که احمدی نژاد با عملکرد خود رهبری را رنجاند ه است