در سفری چند روزه که برای  دیدن پدر به شهرستان رفته ام به دنبال کاری صبح از خانه بیرون رفتم در کنار دکه روزنامه فروشی تیتر برخی روزنامه ها توجهم را به خود جلب کرد جمله ای از آیت الله جوادی آملی :تازیانه ضعف مدیریت را خواهیم خورد ،به عنوان یک حوزوی به خود بالیدم که همچنان در کشور عالمان بیدار و وارسته هستند که نان به نرخ روز نمی خورند وحقایق را فدای مصالح ساختگی نمی کنند واز درد های جامعه و وضعیت آشفته کنونی به صراحت سخن می گویند گرچه می دانند که از گزند هتاکان وجاهلان در امان نیستند ، سوار تاکسی شدم و همچنان در اندیشه جمله حکیمانه استاد جوادی بودم  که  راننده تاکسی گفت به علت بسته شدن راه اصلی از خیابان فرعی می رود با کرایه بیشتر واضافه کرد مردم در اعتراض به یک موسسه به اصطلاح قزض الحسنه که پولهایشان را بالا کشیده جلو  موسسه تجمع کرد ه اند وراه بندان شده است یکی از مسافرین گفت وقتی در کشور بانک های دولتی سه هزار میلیارد اختلاس می کنند دیگر موسسه های خصوصی تکلیفشان روشن است ،وقتی نظارتی نیست وهرکسی به راحتی موسسه علم می کند وفارغ از حسابرسی با سرمایه مردم سودا می کند غیر از این انتظار نباید داشت وراننده ادامه داد برای یک تخلف در بستن کمر بند سی چهل هزار باید بدهیم اما ....راه فرعی هم به خاطر را هبندان خیابان اصلی ترافیک بود و همه کلافه ومعترض ،در وسط راه از تاکسی پیاده شدم و همچنان در فکر جمله استاد فرزانه بودم واین که این مدیریت از هم گسیخته وبی سامان کی وچگونه به سامان می رسد ؟وچه وقت بناست برای یکبار هم شده به سخن دلسوزان وحکیمان وآگاهان توجه شود؟