1-ماه رمضان روبه اتمام است ماهی که با روزه داری به عنوان سنبل صبر با قرآن کتاب هدایت وفطرت با قدر شب نزول رحمت وسلام وبا مولا علی اما م مظلومیت وانسانیت  پیوند خورده است خوشا آنان که روزه دار حقیقی بودند وامروزشان صابرتر وآرامتر از دیروز است خوشا آنان که قاری ومونس حقیقی با قرآن بودند وامروز دلهاشان بیشتر ازدیروز با کلام الهی وپیام محمدی مانوس گشته است

وخوشا آنان که قلبشان وجانشان لیاقت حس وحضور سلام خداو ملائک راداشت وامروز قلب و روح وایمان و زندگیشان سالمتر ومبارکتر از دیروز است وخوشا آنان که با ناله ورنج ها وغربت های مولای دوعالم در شبهای رمضان همنوا بودند ودلهاشان امروز بیشتر ازدیروز با  تولا وتبرای علوی گره خورد ه است بهتر از دیروز علی ودردهایش علی وفضائلش علی ودوستانش  علی ودشمنانش را می شناسند وبیشتر ازدیروز با علم وعدالت وانصاف وصبر آشنا هستند و بهتر ازدیروز  جهل و حماقت وظلم  را می شناسند خوشا آنان که صادقانه وکامیاب به استقبال عید فطرت وپاکی می روند

2- ولی گاه نشانه های تلخی در گوشه وکنار جامعه خصوصا عرصه سیاست ظاهر می شود که علامات خوشایند وامید بخشی نیست نشانه هایی که حکایت از آن دارد که گویا بر برخی از به ظاهر متدینین که سختی روزه وتشنگی وگرسنگی رانیز چه بسا تحمل کرد ه اند ازبرکات ماه رمضان واز معرفت های رمضان حظ ونصیب وبهره ای عاید شان نشد ه است واین درد دیرین جامعه ماست که سالهاست که از قرآن وخلق محمدی وعدالت علوی وسلام و صبر مرتضوی می گوییم ولی به جای نزدیک شدن به باطن این معارف هروز از آن دور  ودورتر می شویم در نیمه رمضان  بارها یاد رنج های تنهاترین سردار ،امام حسن مجتبی را میکنیم از شماتت قومی جاهل وعهد شکن به آن امام همام وغریب می گوییم بر شعار پوشالی (مذل المومنین) خوارج دوره ایشان  می گرییم

هر سال از غربت وغمهای قلب مبارک علی ازظلمهای امت و مردمان جاهل مقدس برعلی از خوارج وشعارهای تهی از شعورشان می گوییم از( لئن اشرکت لاحبطن عملک) خوارج خطاب به عصاره ایمان وتوحید و تقوی امام مظلوم متقین می گوییم وبر صبر عظیم امام شجاعت وحلم امیر مومنان می گرییم وکلام ایشان را به یاد می آورییم که( واصبر ولایستخفنک الذین لایوقنون)، صبر کن واز توهین و سبک سری افراد خالی ازیقین مضطرب نشو، از قدر ورحمت وسلام می گوییم از خلق عظیم مصطفی می گوییم اما دریغ ودرد در عمل برخی از ما همچنان راه خوارج می رود همچنان بر پیروان علی تهمت وتهتک روا می دارد وهمچنان سرداران زمان را شماتت می کنند

 نمونه آن برخوردی است که برخی به ظاهر مدعیان ولایت با یاردیرین و دیروز و امروز ولایت وانقلاب و رهبری ،عالم صبور وحلیم و حکیم انقلاب آیت الله هاشمی داشتند به کسی ضد ولایت فقیه گفتند که همه می دانیم در زمانه بحران  و رحلت امام بزرگوار ، او مهم ترین شخصیتی بود که با گواهی وشهادت تاریخی خود از امام درباره رهبر معظم انقلاب  باعث شد قلب خبرگان به انتخاب صحیح هدایت شود، به کسی که زندگی وجوانی و عمر خود را وقف نظام ولایی نموده است وبه تعبیر رهبر انقلاب بارها تامرز شهادت پیش رفته است ،این ها درد هایی است که جامعه مدعی علی وعدالت وقرآن وکرامت از آن رنج می برد ونمی دانم چه وقت بر این درد ها فائق خواهد آمد  وچگونه ؟