سال هاست  که در  سریال های ایرانی ارزش هایی چون کار، ساده زیستی ،واقع بینی وتوجه به دردهای حقیقی اجتماع جایگاهی ندارند غالباشخصیت های نمایش یا در هرحال خوردن غذا وبر سر میز شام ونهار در داخل یابیرو ن خانه  هستند یا با موبایل وتلفن صحبت می کنند و یامشغول  رانندگی با ماشین های مدل بالا در خیابان ها هستند .

ونه تنها برای ایجاد وپرورش برخی فضائل مثل کار وتلاش صحنه هایی مرتبط با این موضوع  وجود ندارد بلکه نیم نگاهی به واقعیت زندگی مردم که غالبادر تامین اولیات زندگی در مانده اند نمی شود که گویی همه مردم ایران در رفاه حداکثری زندگی می کنند واز این بابت دغدغه ای ندارند .

وبدتر این که امروز می بینیم اضافه بر این ها ارزش های اصیل دیگری نیز از فیلم ها حذف می شود که بسیار تامل برانگیز است در سریالی که چند وقتی است از شیکه سه تحت عنوان خانه اجاره ای پخش می شود چند به اصطلاح خانواده زندگی می کنند که در  اکثریت این خانواده ها کسانی که باهم در یک خانه زندگی می کنند رابطه همسری ندارند.

 در یک خانه پیر پسری با مادرش زندگی می کند در دیگری پیر دختری با پدرش وسومی  دو برادر باهم همراه زنی غریبه در قالب منشی زندگی می کنند  فقط یک خانواده دارای زن وشوهر است که آن هم مدتی است نقش چندانی در قصه های سریال ندارد بنابراین می بینم که در سیما نوعی تبلیغ وترویج زندگی مجردی وجدای از روابط همسری صورت می گیرد

 وخیلی بعید به نظز می رسد که کسی مدعی شود مساله ای اتفاقی است وبه نظز می رسد تعمد خاصی در قضیه وجود دارد، مدت زیادی بود که بچه ها که نمادی از خانواده گرم بودند را از خانه های سریال ها حذف کردند وگویا حال نوبت به رکن اساسی خانواده یعنی زوجیت وهمسری در خانواده رسیده است .