یکی از نکات زندگی حضرت جواد علیه السلام ازدواج ایشان با ام فضل دختر مامون است مامون بعد از شهادت امام رضا فرزند بزرگوار ایشان را از مدینه به بغداد مرکز جدید خلافت خود خواند وبعد هم دخترش را به عقد ایشان در آورد دختری که قاتل امام شد

بنابراین مامون در واقع دو جنایت بزرگ کرد یکی به دست خود امام رضا را به شهادت رساند ودوم به دست دخترش امام جواد راشهید کرد . این که مامون امام جواد را به بغداد برد و دخترش را به عقد او در آورد

برای این بود  که از طرفی مثل امام رضا ایشان رانیز تحت نظر وکنترل خود داشته باشد واز سوی دیگر به نوعی وجهه خود را بین شیعیان مثبت جلوه دهد .دلیل دیگر این کار را برخی نویسندگان چنین مطرح کرد ه اند .

(مأمون می پنداشت اگر دخترش صاحب فرزندى شود که به مقام امامت برسد، می تواند ذرّیه رسول خدا (ص) را با خاندان خود پیوند زده و براى خود افتخار کسب کند، به ویژه که از رسول خدا (ص) نقل شده بود که امام دوازدهم و تشکیل دهنده حکومت جهانى از نسل همین امام است. )قصص الأنبیاء(قصص قرآن)، ص: 824

نکته برجسته دیگر در حیات مبارک حضرت جواد مقام علمی اعجاز آور ایشان از سنین طفولیت است که جلوه مهم آن در جلسه در کاخ مامون رخ داد .که پرسش و پاسخی فقهی بین حضرت و قاضی القضاه زمان در حضور  عالمان اتفاق افتاد که احاطه علمی حضرت جواد (ع) همه را به حیرت واداشت .شرح واقعه این چنین است

یحیى بن أکثم(قاضی القضاه زمان ) روى بآن امام آورده گفت: جعلت فداک مرا اذن میدهى که مسأله از شما سؤال نمایم؟
آن حضرت علیه السّلام فرمود: اگر میخواهى سؤال کن.

یحیى گفت: جعلت فداک چه میگوئى که در محرم (حاجی درحال احرام )که قتل صید نمود؟
أبو جعفر (امام جواد ) گفت: که آن صید را محرم ذبح در حلّ نمود یا در حرم ؟ عالم بحرمت بود یا جاهل؟ (1) قتل صید از روى دانستگى نمود یا از روى خطا؟آیا صیّاد محرم آزاد بود یا بنده؟ صغیر بود یا کبیر؟

متعدّى بقتل صید بود یا قبل از آن نیز مثل آن عمل کرده بود؟ و آن صید از ذوات الطّیر بود یا از غیر آن، صید کوچک بود یا بزرگ؟ و محرم صیّاد مصرّ است بر آن فعل یا نادم؟در شب قتل صید نمود یا در روز؟آیا محرم در هنگام ذبح صید محرم باحرام عمره بود یا محرم بحجّ؟
یحیى بن أکثم از جواب عاجز بلکه أبکم گردید و عجز و انقطاع او بر جمیع مردمان ظاهر و عیان شد.

بعد از آن حضرت خود  پاسخ همه شقوق مساله را داد .(  احتجاج-ترجمه غفارى مازندرانى، ج‏4، ص: 202)

واقعه دیگری که در تاریخ از جلالت شان علمی حضرت نقل شده نقض فتوای برخی عالمان از سوی امام جواد است که حضرت فتوای عالمی را بریدن دست دزد را داده بود با استدلال عالمانه مبتنی بر قرآن باطل کرد .
یک روز ابن ابى داود از پیش معتصم برگشت ولى خیلى غمگین و افسرده بود.
گفتم: چه شده؟ گفت: امروز آرزو کردم که کاش بیست سال پیش مرده بودم پرسیدم براى چه؟

گفت بواسطه کارى که از پسر على بن موسى الرضا (حضرت جواد)  انجام شد گفتم جریان چه بود؟ گفت یک سارق را آوردند که اقرار بدزدى خود کرده بود از خلیفه درخواست داشت که او را پاک نماید بوسیله جارى کردن حد،

بهمین جهت فقها را در مجلس خود جمع کرده بود و محمّد بن علی (حضرت جواد) نیز بود از ما پرسید چه قسمت از دست دزد باید قطع شود؟ من گفتم: از مچ گفت: بچه دلیل گفتم: زیرا دست اطلاق بر انگشتها و کف دست می شود تا مچ

خداوند در آیه تیمم نیز میفرماید: فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَ أَیْدِیکُمْ حرف مرا گروهى از دانشمندان قبول کردند.
یک دسته دیگر گفتند: باید تا آرنج قطع شود پرسید به چه دلیل گفتند:
زیرا خداوند در این آیه میفرماید: وَ أَیْدِیَکُمْ إِلَى الْمَرافِقِ در مورد وضو گرفتن میفرماید دستهاى خود را بشوئید تا آرنج معلوم مى‏شود دست شامل تا آرنج مى‏شود.
در این موقع رو بجانب محمّد بن على علیه السّلام کرده گفت: شما چه میگوئید؟

فرمود: اینها نظر خود را در مورد دست دزد گفتند. گفت: شما را بخدا سوگند شما نیز نظر خود را بفرمائید. فرمود اکنون که قسم دادى میگویم که اینها بر خلاف دستور پیامبر اکرم میگویند زیرا دست دزد باید از آخر انگشتان قطع شود کف دست باقى بماند.

گفت: بچه دلیل؟  فرمود: بدلیل فرمایش پیغمبر اکرم که فرموده است: سجده بر هفت موضع انجام مى‏شود صورت و دو دست و دو زانو و دو پا اگر دستش را از مچ یا آرنج قطع کنند دیگر دستى نخواهد ماند تا سجده نماید

خداوند در این آیه میفرماید:
 «أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ» سجده‏گاهها مخصوص خدا است. منظورش همین هفت موضع است که با آن سجده میکنند «فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً» آنچه اختصاص بخدا داشته باشد قطع نمیشود.
معتصم حرف او را پسندید و دستور داد دست دزد را از انتهاى انگشتان قطع کنند و کف دست را باقى بگذارند.

  (زندگانى حضرت جواد و عسکریین علیهم السلام، ص: 6)