مهم ترین آیه ای که درباره امامت وولایت حضرت امیر وروز غدیر در قرآن آمده است آیه3 سوره مائده است که فرمود: الیوم اکملت لکم دینکم واتممت علیکم نعمتی ورضیت لکم الاسلام دینا اماگاه  سئوالات وشبهاتی درباره معنا وتفسیر  آیه مطرح می شود که به برخی می پردازیم

1-یکی از ادعاها درباره آیه این است که چون صدر آیه درباره تحریم میته وگوشت مردار وامثال آن است(حرمت علیکم المیته و...) بنابراین اکمال دین یعنی اکمال در بیان فروعات احکام است که با بیان احکام محرمات در خوردن دین کامل شد

 مهم ترین نقض وارده بر این ادعا به تعبیر استاد جعفر سبحانی این است که قبلا بارها در قرآن حکم حرام بودن خوردن میته وامثال آن آمده است واین امر تازه ای نبوده که گفته نشده باشد ودلیل نقض دیگر آن است که مساله امری اساسی بوده که باعث اکمال شده است بیان یک حکم فرعی فقهی آن قدر اهمیت ندارد که باعث اکمال شود

بنابراین موضوع اعتقادی که جزء اصول دین است  مطرح بوده که نبود آن باعث نقصان در دین داری است که ابلاغ نشده وآن موضوع امامت و ولایت است چون اصول دیگر مثل توحید ونبوت ومعاد قبلا ابلاغ گشته بود .

2-شبهه دوم این است که صدر آیه در باره احکام خوردنیهای حرام است  وچگونه این اکمال به معنای ولایت است وچه ربطی با صدر آیه دارد؟ در پاسخ باید گفت در قرآن آیات بسیار هست که صدر وذیل آن دو موضوع جدا را مطرح می کند وگاه در یک آیه هم حکم فقهی مطرح می شود هم واقعه ای تاریخی وهم موضوعی اخلاقی

 اما با دقت در آیه اتفاقا ربط مهم ودقیقی بین اول وآخر آیه روشن می شود وآن هم این که خداوند حکیم فرمان ولایت حضرت امیر و موضوع امامت را در کنار احکام حلال وحرام ها آورده تا به مومنان ومخاطبان بفهماند اگر ولایت را نپذیرید در شناخت بدیهی ترین احکام واولیات دین که حلال وحرام است نیز به گمراهی می روید

در  واقع علی علیه السلام و فرزندان او ضامن حفظ خلوص وبی نقص بودن بودن دین  وحدود وحلال وحرام ها با علم الهی هستند وشاهد مهم این مطلب آنکه خود پیامبر در خطبه غدیر به همین مساله اشاره کرد ه است

(حلالى بجز آنچه خدا حلال فرموده وجود ندارد، و غیر محرّمات الهى حرام دگرى موجود نیست، خداوند حلال و حرامش را بمن شناساند و آنچه پروردگار از کتاب خود و احکامش بمن آموخته بود همه را به على ع آموختم،اى مردم‏  علم و دانشى در عالم وجود ندارد مگر اینکه خداوند در من قرار داده و من هم عموم دانشهائى را که مى‏دانستم به رهبر پرهیزگاران على تفویض نمودم، هیچ علمى در عالم نبوده مگر اینکه به على ع آموختم،و او پیشوائى است که آنها را براى شما بیان میکند،)

                                                              ( نهج الخطابة-سخنان پیامبر ص و امیرالمؤمنین ع، فارسى‏ج‏1، ص: 119)

و شاهد دیگر تاریخ است که به روشنی نشان داده است که منحرفان از مسیر ولایت اهل بیت در فتاوای فقهی وحلال وحرام ها چه اشتباهات فاحشی را مرتکب شده اند که ازجمله به  حلال کردن خمر در مواردی و حتی جایز دانستن بعضی منکرات در مواردی در برخی مذاهب تا حرام کردن برخی حلال ها مثل متعه وامثال آن می توان اشاره کرد .