در ادامه بحث نیازهای ما به بزرگداشت مدام حماسه کربلا به بعد اخلاقی ونیاز ما ازجهت الگو گیری اخلاقی از کاروان کربلا می پردازیم ،اخلاق بعد درونی انسان است که آثار بیشمار بیرونی دارد وفضیلتی است بین شناخت  وعمل واخلاق حد واسط عقیده وعمل است .

یعنی کسی که به مکتبی ایمان می آورد ومعتقد می شود به وسیله بعد اخلاقی که همان فضایل نفسانی چون عزم واراده وصداقت ووفا وامانت است که می تواند آن عقیده را در عمل تحقق می بخشد.

و بسیاری از مشکلات ومعضلات جوامع وانسان ها وحتی برخی مومنان بازگشت به همین خلااخلاقی دارد باآن که ممکن است در اعتقاد به باوری رسیده اما به خاطر ضعف اراده وعزم وسایر فضایل اخلاقی نمی تواند عقاید خود را در عمل پیاده کند.

 فضایل اخلاقی آن قدر مهم است که در روایات معیار ومحک دینداری برشمرده  شده است امام صادق فرمود (به کثرت نماز وروزه فرد نگاه نکنید بلکه به صداقت وامانت داری او بنگرید) بنابراین اخلاق وفضایل اخلاقی رکن رکین وقوام دهنده به ایمان وعمل است وحماسه کربلا از آغاز تا انجام مملو است از فضایا وکرامات اخلاقی امام ویاران صدیقیش است.

اولین واساسی ترین نکته دراخلاق که مبنا ومنشای  همه فضایل اخلاقی است بازگشت به  التزام به عمل اخلاقی دارد آن هم درهر شرایطی ولو در مقابل دشمن است این فرمان وتوصیه قرآنی است که مومنان را حتی در مقابل دشمن به فعل اخلاقی وعمل بر محور عدالت ترغیب می کند و که فرمود( ولایجرمنکم شنان قوم الاتعدلوا اعدلوا هو اقرب للتقوی)

 عدالت ورزی محور اخلاق است وقران می فرماید دشمنی برخی با شما باعث نشود از مرز عدالت فراتر روید یک نمونه از این التزام را در عمل کریمانه مسلم بن عقیل می بینیم که وقتی عبید الله به خانه هانی آمد وقرار قبلی بر این بود که مسلم اورا مخفیانه ترور کنداما در لحظات آخر مسلم از تصمیمش منصرف شد.

وبعد در جواب اعتراض دوستانش که گفتند چرا عبید الله را نکشتی؟ گفت که فکر کردم چنین عملی ناجوانمردانه است وازما اهل بیت به دور است ،این صحنه تابلو پر تلالویی است که بر تارک تاریخ می درخشد وتا ابد خاندان اهل بیت ومکتب حسین را الگوی بی بدیل اخلاق وجوانمردی می سازد .

ومی دانیم که اگر عبید الله در آن خانه کشته می شود شاید سرنوشت کربلا طور دیگری بود اما شاگردان مکتب علی وحسین به درستی آموخته اند که هیچ چیز نمی تواند مومن را به عمل غیر اخلاقی بکشاند ولو با هدف ونیت مقدس

امروز متاسفانه از درد های جامعه ما همین توجیه راه ها واعمال با بهانه هدفهاست بسیاری مواقع در تنازعات سیاسی  وغیره به بهانه هدفی مقدس راههای غیر اخلاقی طی می شود واخلاق نادیده گرفته می شود

واز درس های مکتب امام حسین این است که هدف مقدس باید همراه راه مقدس باشد ودر هر حال باید ملتزم به اخلاق بود ولو این که این التزام به شکست ظاهری منجر شود

در این باره انشا الله باز سخن می گوییم