بعد دیگر حماسه کربلا مساله ظلم ناپذیری درسیره حضرت سید الشهداء است در قرآن کریم هم ظلم واستکبار واستضعاف دیگران نکوهش شده وهم ظلم پذیری وتسلیم ظالمان شدن لذا در آیه شریفه ای که به تخاصم ودرگیری اهل جهنم اشاره دارد.چنین آمده است :

 (قالَتْ أُخْراهُمْ لِأُولاهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ أَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النَّارِ قالَ لِکُلٍّ ضِعْفٌ وَ لکِنْ لا تَعْلَمُونَ (38)اعراف

گروه‏هایى که پیرو بوده‏اند در باره گروه‏هایى که پیشوا بوده‏اند گویند: پروردگارا، اینان ما را گمراه کردند، دو چندان در آتش عذابشان کن. گوید: عذاب همه دوچندان است ولى شما نمى‏دانید. )

ودلیل این که مستضعفان وتحت ظلم هم دوبرابر عذاب دارند این است که عذابی به خاطر گناه خود ودیگر عذابی به خاطر پذیرش واطاعت مستکبران دارند .

وقیام ابا عبد الله که برگرفته از قرآن است این پیام بلند را دارد که همان طورکه ظلم گناه کبیره ومنکر است ظلم پذیری وتسلیم در برابر باطل هم  منکر است واین قسم دوم غالبا مورد اغفال یا انکار قرار می گیرد

واین که حضرت فرمود (من برای اقامه امربه معروف ونهی از منکر قیام می کنم )بیش از بخش اول ناظر به بخش دوم از منکرات است چون منکرات بخش اول را کسی در اعتقاد منکر نبود وهمه ظلم را قبیح می شمردند اما به منکر قسم دوم یعنی ظلم پذیری وتسلیم ظالمان شدن اعتقاد چندانی نبود.

 لذا حضرت در کلامات نورانی وحماسی خود بیشتر تکیه براین دارد که ظالمان وافراد پست  من را بین مرگ وپذیرش ذلت قرار داده اند وهیهات که من ذلت را بپذیرم (ان الدعی بن الدعی قد ارتکز بین اثنتین الذله والموت وهیهات من الذله ).

واهمیت بخش دوم در این است که منکرات بخش اول یعنی ظلم ها وحکومت باطل با منکر بخش دوم وپذیرش وتسلیم است که بقا ودوام می یابد واگر جامعه وامت ظلم پذیر نبود ظالمی هم دوام وقرار نخواهد یافت .

واساس حکومت دینی که برگرفته از امربه معروف ونهی از منکر است بازگشت به همین اصل دارد که چون امربه معروف وظیفه همگانی است وحکومت هم برای اقامه امربه معروف ونهی از منکر است بنابراین حکومت دینی هم وظیفه همگانی است.

حکومت در اسلام مثل سایر امور یک مسئولیتی بردوش همه مومنان است که فرمود (المومنون والمومنات بعضهم اولیاء بعض یامرون بالمعروف وینهون عن المنکر) ولذا اصل بنای حکومت باید بر پایه امربه معروف همگانی  باشد ودوام وبقای یک حکومت حقیقی دینی نیز با امربه معروف ونهی از منکر نسبت به حاکمان امکان پذیر است.

 یعنی مردم ومومنان دائما باید مراقب اعمال حاکمان باشند ودر صورت تخطی آنها را امر به معروف ونهی از منکر کنند واگر این اصل اساسی در حیات اجتماعی اسلام اجرا نشود ودائما مراقبت همگانی بر حکمومت نباشد زمینه به سمت فساد وظلم رفتن حکومت پدید می آید.

 در واقع حضرت سید الشهداء مهم تر ازاین که بخواهد خود حاکم شود به دنبال این بود که روش های صحیح ودینی در سیاست واجتماع را احیا کند لذا فرمود( من برای احیاء سیره جدم قیام کردم) وا هیچ جا حضرت از حاکم شدن خود سخن  نگفته بلکه همواره از احیاء سنت وسیره نبوی گفته است.

 واین می رساند که روش حکومت وسیاست در اجتماع اسلامی حائز اهمیت است واگر هم کسانی چون سید الشهداء واهل بیت حق حاکمیت دارند چون ملتزم به روش های معروف وعادلانه هستند همان طور که حکومت امیر مومنان گواه این موضوع است.

 بنابراین حضرت به دنبال مقاومت در برابر ظلم ونفی ظالمان با تمسک به اصل حیات بخش امربه معروف ونهی از منکر بود اصلی که هم اساس حکومت عادل دینی بر آن استوار است وهم شرط  دوام وبقاوحفظ سلامت آن است .