در ادامه بحث امربه معروف ونهی ازمنکر به نکته دیگری که از آیه شریفه ای که این اصل را بنا نهاده استفاده می شود می پردازیم وآن دخالت ونقش داشتن دو بخش ودوجنس جامعه ایمانی یعنی زنان ومردان مومن در اجرای این اصل حیات بخش است .
در آیه شریفه با آوردن دو کلمه( المومنون والمومنات )در واقع به مشارکت حتمی وموثر هردو بخش اجتماع تاکید ورزیده است واین که اکتفاء به مومنون که مردان مومن باشند نشده ودر کنارش از مومنات نیز نام برده شده اهمیت نقش زنان مومن را در جامعه ایمانی در موضوع امربه معروف ونهی از منکر می رساند.
کمتر حکمی در قرآن این گونه بیان شده حتی در احکام دیگر که مشترک بین زن ومرد مومن است با عنوان کلی ناس ویا ایها الذین آمنوا آمده که گرچه هردوگروه زن ومرد را خطاب می کند اما جدا جدا هریک مورد خطاب قرار نگرفته اند.
واز مواردی که این اتفاق افتاده وهریک از زنان ومردان جداگانه مخاطب قرار گرفته اند درباره همین اصل امربه معروف ونهی از منکر است واهمیت نقش زنان مومن در کنار مردان مومن در موضوع حیات بخش امر به معروف ونهی از منکر از چند جهت است .
اولین جهت اهمیت بازگشت به ابتدای خلقت حضرت آدم واولین خطا می کند که به نوعی هردو ی آدم وحوا دراین موضوع مقصر بودند وشاید اولین موردی که امربه معروف به فراموشی سپرده شد همین قضیه است اگر از این که دربرخی روایات آمده که حوا زمینه ساز شد وآدم را به خوردن درخت ممنوعه ترغیب کرد بگذریم
اما یک چیز انکار ناپذیر است وآن این که اگر هم به فرض آدم به شخصه قصد خوردن درخت را کرد اما حوا اورا نهی نکرد که اگر نهی می کرد شاید اتفاق نمی افتاد در قرآن هم خطا به هردو نسبت داده شده است (ربنا ظلمنا انفسنا )که ضمیر جمع است وحداقل خطای حوا نهی نکردن بوده است واز آن جا که آدم وحوا اصل همه انسان ها هستند.
بنابراین چه بسا در زمان های بعد هم فعل وعمل مردم گرایش به آن ریشه کند وهمان ترک امر ونهی رخ دهد لذا قرآن به خاطر اهمیت موضوع هردو مرد وزن مومن را تکلیف به امربه معروف ونهی از منکر می کند تا آن غفلت تکرار نشود .
دومین جهت اهمیت نقش زنان در کنار مردان در امربه معروف بازگشت به نوع نگاه تربیتی دراسلام دارد وآن اهمیت دادن واولویت بخشیدن به اولین واساسی ترین نهاد تربیت یعنی خانواده دارد اسلام در واقع در بسیاری از احکام پایه ومایه کار را از خانواده شروع می کند .
که می داند اگر اعمال دراین نهاد به ظاهر کوچک اما پر تاثیر وجامعه ساز اصلاح شود وسامان گیرد بسیاری از معضلات اجتماعی حل خواهد شد بنابراین با طرح این اصل آن هم به این بیان می خواهد اساس امر به معروف را از خانواده بنیان گذاری کند وتربیت را از درون خانه ها آغاز کند.
لذا گرچه در مسائل عرفی مرد حق تصمیم گیری نهایی دارد وبه تعبیر قرآن قوام است امادر مسائل ایمانی هم مرد وهم زن بر هم ولایت دارند ومی توانند وباید یکدیگررا امر ونهی کنند وطرف مقابل هم باید بپذیرد.
ومردان به بهانه مرد بودن واولویت در مدیریت خانه داشتن نمی توانند امربه معروف ونهی از منکر همسر خودرا نادیده بگیرند وهمین طور زنان هم به بهانه زن بودن نمی توانند شانه از مسئولیت خالی کرده وبگویند این موضوع فراتر از محدوده ووظایف ماست زن ومرد هردو باید در امربه معروف ونهی ازمنکر دخیل وسهیم باشند .
جهت دیگر اهمیت، بازگشت به امرونهی زنان مومن در درون محیط های زنانه است به این معنا که امر ونهی زنان نسبت به هم اولویت دارد واین حق و وظیفه را خداوند به آنها داده است که در محیط های زنانه همدیگر را امربه معروف ونهی از منکر کنند .
تا اساسا زمینه خطا وگناه زنان در محیط های وسیع تر که مردان نیز حضور دارند فراهم نشود به گونه ای که دیگر احتیاج نباشد که در اجتماع بزرگتر مردان بخواهند زنان را امربه معروف کنند که تاثیر وتبعات آن امرونهی درون محیطی بیشتر وبهتر است .