درادامه بحث امربه معروف به ساحت دیگر آن که بعد اخلاقی است می پردازیم اولا مراد از اخلاق یعنی دارابودن اوصاف وحالات انسانی در برخورد با دیگران است  وامربه معروف اخلاقی یعنی مومن با حالات و صفات وفضایل الهی  با دیگران برخورد می کند .

وهممین دعوت به معروف واصلاح وخیر است فرضا کسی که دردرونش ملکه عدالت وانصاف وجوددارد در برخورد با دیگران عادلانه قضاوت می کند و منصفانه سخن می گوید وهمین ترغیب ودعوت وامربه عدالت وانصاف است.

 در مقابل فردی که دارای اوصاف واخلاق رذیله است در برخوردهای اجتماعی درون خود را به نمایش می گذارد فرضا کسی که دچار سوءظن است غیبت می کند تهمت می زند وامثال آن واین دعوت به این منکرات است .

و مومن متخلق به اخلاق الهی زنده کننده معروفات وباطل کننده منکرات است در مقابل مومنان ، منافقان هستند که به تعبیر قرآن امربه منکر ونهی از معروف می کنند واین بیشترین مصداقش در امرونهی اخلاقی ورفتاری است .

در واقع منافق با دروغ گویی شایعه پراکنی هتک آبروها وهمین طور بی اعتنایی به حدود وحرامهای الهی امربه منکر ونهی از معروف می کند او منکررا زنده می کند ومعروف را می میراند والبته باید درشناخت حدود وحریمهای الهی دقت کنیم .

و فقط آنهارا محصور در حدود وحرام هایی که بعضا دارای حکم شدید فقهی وحقوقی هستند نکنیم وبدانیم که گرچه برای برخی منکرات حد شرعی اقامه نمی شود اما آثار آن کمتراز منکرات آشکار نیست بلکه ممکن است بیشترباشد در روایت غیبیت از زنا شدیدتر دانسته شده است.

 و حرمت مومن به اندازه کعبه و بلکه بالاتر معرفی شده است  روایت شده حضرت رسول صلّى اللَّه علیه و اله متوجه کعبه شدند و فرمودند: مرحبا به تو اى کعبه چه اندازه بزرگ هستى و در نزد خداوند ارج و اعتبار دارى، به خداوند سوگند حرمت مؤمن از تو بزرگتر است،

خداوند تو را از یک چیز حرام‏کرده در صورتى که از مؤمن سه چیز را حرام نموده، مالش، جانش و سوء ظن نسبت به او  (بحار الانوار، ج‏1، ص: 75)

بنابراین باید به هوش بود که هریک از ما چه مقدار آمربه معروف اخلاقی و رفتاری ویا خدای ناکرده آمربه منکر اخلاقی هستیم ؟و خصوصا درمباحث سیاسی اجتماعی که رایج است و نقل مجالس حقیقی و مجازی است مواظب زبان وقلم خود باشیم .

وراحت آبرو نریزیم .وبه آسانی سوءظن وخشونت قلبی وذهنی را ترویج نکنیم،  در جایی در خاطرات همسر شهید بهشتی می خواندم که در زمانی که درگیری بین خط امام وخصوصا شخص دکتر بهشتی با بنی صدر موضوع روزبود.

 وبنی صدر چه قدر شایعه پراکنی علیه ایشان می کرد اما در خانه آن شهید کسی جرات غیبت بنی صدر را نداشت این است سیره بهشتی ها وامروز براستی جامعه ما چقدربا بهشت بهشتی ها فاصله دارد.

 مراقب باشیم که ایمان خودرا در این مجادلات به حراج نگذاریم  وبه بهانه تحلیل وروشنگری وامثال آن خودرا از رحمت الهی دور نسازیم که به فرموده بهشتی عزیز بهشت را به بها دهند نه به بهانه