امام خمینی که جامعه شناس وسیاستمدار برجسته ودشمن شناس هوشمندی بود به درستی دریافته بود که اختلاف بین فرقه های اسلامی سد آهنین مسلمانان در برابر دشمنان اسلام را می شکند.
از این رو وحدت اسلامی جزو سیاست های استراتژیک جمهوری اسلامی قرار گرفت درواقع مهم ترین سرمایه وسلاح توده تحت استضعاف غرب واستعمار نیروی انسانی ونیروی ایمانی آنهاست.
که اگر این نیروها متراکم گشته وبه هم متصل شوند می تواند ابرقدرت های سیاسی وعلمی وفرهنگی ونظامی را بشکند والا باید تن به ذلت ابدی دهد ووحدت به معنای دست به دست هم دادن همه مومنان ومستضعفان دربرابر مستکبران وظالمان است.
وسرچشمه وکانون این وحدت نظام اسلامی ومردم ایران اسلامی است وحوزه مهم آن جهان اسلام وگستره آن همه جهان تحت استضعاف وهمه مظلومان است وزمانی این ایده متعالی قابل طرح است که کانون این وحدت یعنی درون نظام وجامعه اسلامی ما برخوردار از وحدت وانسجام باشد.
وبا تاسف باید گفت در چند سال اخیر اختلاف افکنی هایی که از جانب دشمنان دانا ودوستان نادان بر جامعه تحمیل شده بیشترین ضربه را به این ایده وارد کرده است وهمچنان شاهدیم که تفرقه افکنی وسرمایه سوزی وحذف و طرد واتهام زنی سکه رایج است .
و روحیه انحصار گرایی و نفی و طرد نیروهای دلسوز وکارآمد به بهانه های مختلف به اوج خود رسیده است به گونه ای که برخی مدعیان آن قدر حلقه انقلاب و رهبری ونظام و حامیان آن را تنگ می بینند که حتی برخی یاران وفادار امام ورهبری را بیرون از آن می دانند و می خواهند.
واین نوع تفکر وعملکرد حذفی بی شک هم خیانت به انقلاب وکشور و هم خیانت به آرمان بزرگ امام راحل است که به وحدت جهانی علیه ظلم واستکبار می اندیشید وبیشترین خدمت را به دشمنان اصلی مردم ایران وامت اسلامی یعنی مستکبران بین اللملی می کند .