ازجمله شرایط وآداب قلبی امربه معروف داشتن اخلاص در امربه معروف است واخلاص به معنای این که امربه معروف فقط برای رضایت خداوند ودر مسیر حاکمیت قانون الهی در جامعه وبه قصد اصلاح افراد باشد.

 واین اخلاص زمانی تضمین می شود که علاوه بر نیت خالصانه در انتخاب روش هم خالصانه عمل کنیم یعنی شیوه امربه معروف ما نشان دهد که فرد دارای نیت خیرخواهانه ومخلصانه است واین زمانی اتفاق می افتد .

که جایگاه خود به عنوان آمربه معروف ونسبت امر به معروف خودرا با خداوند که مبدء ومقصد عمل است بدانیم ورعایت کنیم از آنجا که در نگاه مومنانه هر فعلی خصوصا افعال اجتماعی که دارای آثارو حساسیت بیشتری هستند.

 زمانی مفید وموثر ورشد دهنده خواهند بود که به مبدء اصلی خود که خداوند است متصل شود والا ابتر خواهد بود وامربه معروف که نوعی اصلاح است زمانی اثر مبارک ومتعالی خودرا به جای می گذارد .

که آمر به معروف با رعایت آداب ظاهری وباطنی آن فعل واصلاح خودرا متصل به اصلاح الهی کند و بداند و معتقد باشدکه اصلاح گر حقیقی خداوند است و کار او یک وسیله و ادای وظیفه ای بیش نیست و آغاز و انجام اصلاح به دست خداوند متعال است.

 و درک این مساله باعث می شود هم از افراط و تفریط در امربه معروف جلوگیری شود و هم این که شجاعت وجسارت لازم به افراد برای اصلاح داده شود وهم این که در برابر مشکلات به کمک الهی امیدوار باشد.

 بنابراین اخلاص درامربه معروف یعنی این که تلاش می شود به گونه ای اصلاح گری کند که فعل او لیاقت پیدا کند زیر مجموعه اصلاح الهی باشد و متصل به  دریای هدایت واصلاح گری دائمی الهی گردد .

ولذا ندیدن خود و مغرور نشدن به خود و همین طوراز سوی دیگر نیاندیشیدن به ضعف وناتوانی خود وامیدوار به امداد الهی بودن باعث می شود که فرد آمر نه از اصلاح احساس خود برتر بینی کند ونه ضعف وسستی دراجرای امر به معروف داشته باشد.

 وهمین طور می داند که کار او یک انجام وظیفه بیش نیست وثمردهی ونتیجه بخش در دست خداوند است، اساسا همه افعال را خداوند رشد می دهد وبه ثمر می رساند چه شخصی وچه اجتماعی  واصلاح اعمال وافعال هم  دردست خداوند است.

 ( یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمالَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ  تا خدا اعمالتان را به سودتان اصلاح کند، و گناهانتان را برایتان بیامرزد، احزاب /71)

درواقع همان طور که در اعمال فردی فرضا خواندن نماز بنده یک  انجام وظیفه ای را تقدیم پیشگاه الهی می کند وبعد قبول وبرکت بخشی وتکمیل آن با فضل خود ،کار خداوند است

 اعمال اجتماعی نیز چنین است وفرد اصلاح گر وظیفه خودرا دراجتماع عمل می کند وبه ثمر رسیدن وبه کمال رسیدن آن را به خداوند واگذار می کند ومعنای این که امام خمینی فرمود ما مامور به وظیفه هستیم نه نتیجه همین است .

که به دست آمدن نتیجه و رسیدن کار به سرانجام و ثمردهی کار خداوند است کارما همان ادای تکلیف است البته هرچه در اجام وظیفه خلوص بیشتری داشته باشیم آثار وثمرات کار بهتر وبا برکت تر خواهد بود وخداوند کار مارا ارزش وثمر دهی بیشتری خواهد بخشید .

واز جمله اموری که هم نشانه اخلاص است وعمل را متصل به اصلاح الهی می کند  و باعث امداد خدامی گرد گفتار سنجیده است که خصوصا درامر به معروف دارای اهمیت بسیار است ،در آیه شریفه سوره احزاب که به آن اشاره شد ،قبل از این که از اصلاح الهی سخن بگوید از تقوی و قول سدید سخن گفته است .

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدیداً (70) هان اى کسانى که ایمان آورده‏اید! از خدا بترسید و سخن سنجیده بگویید (70). واین هارا مقدمه اصلاح برشمرده است واین می رساند که زمانی خداوند افعال واعمال را اصلاح می کند که همراه  تقوی و قول سنجیده باشد.

 لذا از جمله آداب ظاهری امربه معروف که با اخلاص درونی پیوند می خورد گفتار و امر منطقی و سنجیده واستوار و به دور از افراط وتفریط و پرهیز از آلودن آن با اغراض شخصی ویا سخنان واعمال ناپسند است.

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدیداً (70)
هان اى کسانى که ایمان آورده‏اید! از خدا بترسید و سخن سنجیده بگویید (70).

 یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمالَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ  تا خدا اعمالتان را به سودتان اصلاح کند، و گناهانتان را برایتان بیامرزد، احزاب /71