درادامه بحث امربه معروف و موضوع امربه معروف در عصر معاصر به مساله روش های امربه معروف در عصر جدید می پردازیم می دانیم که روش امربه معروف در زمان فعلی دارای پیچدگی خاص است .
واین موضوع به دو جهت است یکی این که فضاهای زندگی انسان تحول اساسی پیدا کرده است و بخش مهمی از وقت و نیروی انسان جدید در فضاهای مجازی و در مقابل تلویزیون و امثال آن سپری می شود.
وطبیعتا نوع امربه معروف دراین فضاها متفاوت از امربه معروف حضوری و درفضای خقیقی خواهد بود ودلیل دوم روش های مختلف وزیرکانه ای که جبهه مقابل معنویت و دینداری در امربه منکر به کار می گیرند.
و مقابله با آنها دارای حساسیت و ظرافت و دانش و تفکر ویژه ای را می طلبد تحول در فضاهای زندگی و درگیرشدن انسان با مجاز و تصویر و رسانه باعث شده است که امر و نهی ها از شکل مستقیم و آمرانه و تحکم آمیز گذشته تبدیل به امرونهی های غیر مستقیم ودرغالب هنر وعلم گردد.
به گونه ای که مخاطب بدون این که احساس کند کس یا کسانی از او انجام یا عدم انجام کاری را می خواهند با دیدن تبلیغات ظریف و زیرکانه و تلقینات هنری خود به خود اراده و میلش به سمتی تمایل پیدامی کند.
در واقع در دنیای جدید و سوسه ها با سیاست و مهارت ویژه در آثار هنری ریخته می شود و نفس اماره جمعی زمانه امر های خود را در پشت تصویر و تکنیک و هنر پنهان کرده است و در این فضا از آن سو مومنانی که دغدغه اصلاح جامعه را دارند.
باید با بکارگیری درست از ابزار و ورود عالمانه و هنرمندانه در عرصه مجاز و رسانه هم به وظیفه امربه معروف عمل کنند و هم افشاگر مفسدان و مضلان جهانی باشند و اگر دشمنان دین با سوء استفاده از تکنیک و ابزار امربه غفلت ولاابالی گری و امثال آن می کنند.
مصلحان مومن با بهره گیری درست و عالمانه از این ابزار امربه خیرات و عدالت کنند و البته مهم ترین مساله ای که دراین میان باید مورد توجه قرار گیرد تسلط عالمانه ومومنانه بر ابزار و تکنیک های جدید است.
مصلحان دیندار امروز وظیفه و مسئولیت سنگین تری دارند و علاوه بر تقوا و اهل عمل صالح بودن باید برخوردار از قدرت ولایت و حکومت بر ابزار جدید باشند و ابتدا باید بتوانند بر ابزار تسلط یابند و بدانند که چگونه می توان این ابزار را درخدمت اصلاح الهی گرفت بعد در مخاطب تاثیر بگذارند.
شهید آوینی به عنوان یک مصلح دیندار و آگاه و هنرمند متعهد به درستی به این نکته واقف گشته بود و تمام تلاشش این بود که هنر و ابزار هنری خود مثل دوربین را تحت ولایت مومنانه خوددرآورد و می دانست که بدون توجه و علم ومعنویت این شدنی نیست و می کوشید با اتصال روحی به مبدأ کائنات واستفاده آگاهانه از ابزار به این هدف برسد.
و مومن مصلح امروز با دو پدیده روبروست اول تکنیک و ابزار دوم مخاطب و قبل از امربه معروف افراد باید بهره برداری درست از ابزار را بداند والا در دام صاحبان تکنیک ورسانه که هدف اصلیشان از ساختن ابزار غفلت افروزی و دین ستیزی است گرفتار خواهد آمد.
و باید دانست که ابزارها و فضاهای موجود چندان بی طرف وخنثی نیستند و همچون ظرفی نیستند که هر مظروفی را بتوان در آنها ریخت ، بلکه بیشتر جهت گیری غفلت افروزی در ساخت و استفاده از آنها لحاظ شده ومومن مصلح باوقوف به این مساله ابتدا باید استفاده مومنانه از ابزار را کشف کند بعد به اصلاح با بهره گیری از این ابزار بپردازد .
این بحث را انشا الله ادامه خواهیم داد.