ازجمله نکات مهم هردوره از اتنخابات خصوصا انتخابات امسال تعدد وتکثر غیر منطقی کاندیداهاست ودرحالی که انتظار می رود هرجناحی دردرون خود به توافقی برسد ویک نفررا به عنوان کاندیدا معرفی کنند.
شاهد اعلام حضورهای متعدد فردی هستیم که چندان قابل توجیه نیست واین موضوع تکثر غیرمنطقی کاندیدا ها دارای علل مختلفی است که به برخی اشاره می کنیم .
1-روحیه کارجمعی در میان ما چندان و جوندارد و تک روی و فرد محوری در همه کارهای ما از سیاست و فرهنگ و علم تا ورزش و غیره وجود دارد و همین عدم باور به کار و عقلانیت جمعی مسبب بسیاری از معضلات سیاسی واجتماعی و فرهنگی و حتی علمی ماهم هست.
وبه نظر می رسد دراین زمینه نقیصه مهم فرهنگی سیاسی در کشور وجودارد که هنوز بدیهیات کارهای مهم سیاسی واجتماعی برای بسیاری جا نیفتاده که درعرصه های مهمی چون کاندیداتوری ریاست جمهوری صرف یک احساس تکلیف فردی کارساز وراه گشا وتوجیه کننده ورود در صحنه نیست.
بلکه ابتدا به یک اجمااع حداقل درون گروهی وجناحی نیاز هست وبعد اعلام حضور و ورود در صحنه
2-علت دوم که مکمل علت اول است نبود احزاب واقعی درکشور است گرچه جناح ها وگروههای مختلف سیاسی در کشور حضوردارند اما آن گونه که پیداست کمتر قوانین ومقرارت کارهای تشکیلاتی وجمعی دراین گروهها نهادینه شده است.
ونبود احزاب از جهات مختلف به ضرر جامعه است از جمله این که چه بسا فردی که با حمایت گروههایی به قدرت می رسد وبعد بر خلاف مصالح کشور و حتی نظر همان حامیان عمل می کند و کسی پاسخ گو ومسئول نیست.
درحالی که اگر کار تشکیلاتی در کشور نهادینه باشد هر حزب وتشکیلاتی که فردی را به قدرت رساند نمی تواند براحتی از زیر مسئولیت شانه خالی کند و بعد بگوید به ماربطی ندارد و مقصر فرد مسئول است بلکه بیش از فرد مسئول آن حزب باید پاسخگو باشد .
3-علت سوم که به نوعی علت العلل است این که اساسا بعد ازانقلاب اسلامی نخبگان وفرهیختگان واهل فرهنگ وتفکر در زمینه حوزه ها وشاخه های مختلف سیاسی اجتماعی ودر عین حال اسلامی تعاریف وضوابط وروش های بومی ومبتنی بر فرهنگ اسلامی ارائه نداده اند.
از جمله همین ها ،موضوع حزب اسلامی است ،حزب مثل خیلی دیگر از نهادهای سیاسی امر جدید ومربوط به عصر معاصر است که باید با معیارهای اسلامی تطبیق داده شود وآن گاه در جامعه اسلامی به کارگرفته شود .
ولی متاسفانه این اتفاق نیفتاده وبسیاری که از حزب فراری هستند آن را بیگانه از فرهنگ اسلام می دادند در حالی که می توان مثل خیلی از مقولات فرهنگی وعلمی و سیاسی دیگربه آن نگاه بومی کرد.
ومطابق فرهنگ اسلامی ایرانی آن را سامان دهی نمود تا معایب احزاب غربی درآن نباشد درعین حال دارای محاسن هر کارجمعی وتشکیلاتی باشد. چرا که جامعه بی نیاز از کار جمعی نیست وباید تعاریف وروش ها وفرم های کارجمعی در جامعه اسلامی روشن شود وبر اساس آن کارهای جمعی سازمان دهی شوند