رییس جمهور جدید جناب دکتر روحانی  با شعار اعتدال مورد اقبال وانتخاب مردم قرار گرفت اما این اقبال مثل بسیاری دیگر از حمایت های مردم تضمین شده ودائمی و بدون شرط نیست بلکه مشروط است

ومسئولان فعلی خصوصا شخص جناب رییس جمهور باید برای تداوم حمایت ها ورشد وعمیق تر شدن آن به اصول ونکاتی باید توجه داشته باشند که به برخی از آنها اشاره می کنیم

 اولین مطلب آن است که جامعه ما دینی است وهر تحول وتوسعه جدی واصلاح واقعی زمانی موفق می شود که در بستر دینی تولید شود وادامه حیات یابد واین اتفاق البته خوشبختانه در این دوره درآغاز امر رخ داده وشعار اصلاح گرانه اعتدال از زبان یک عالم واندیشمند دینی وبا پشتوانه برجستگان روحانیت مبارز مطرح گشته است

در ادامه راه نیز باید برای رشد وتوفیق از پایگاه دین وبا مفاهیم وتفکرات واصول دینی از اعتدال دفاع شود ونباید اشتباه برخی اصلاح طلبان تکرار شود وجهت گیری شعارها وارزش ها به سمت غیر دینی سوق داده شود

که درآن صورت مهم ترین ضربه  به جریان وحرکت اعتدال خواهی خواهد خورد که هم از مسیر درست واسلامی خارج خواهد شد و هم واقبال مردمی را از دست خواهد داد اکثریت مردم ما هرنوع اصلاحی را از پایگاه ایمان ودین می خواهند

وهمچنان به روشهای متکی بر دین اصیل اعتماد واعتقاد دارند بنابراین متفکران وبرنامه ریزان جریان اعتدال قبل از هرچیز باید در تئوری سازی ها وبیان اندیشه ها وبرنامه ریزیها به این نکته توجه داشته باشند که دفاع از اعتدال با ادبیات ومنطق دیگری غیر از منطق دینی هم نادرست وهم نامقبول خواهد بود .

اثر دیگری که بر این مساله متفرع است خلع سلاح افراطیون مخالف دولت فعلی است که اگر صاحب نظران وطراحان ایده اعتدال از پایگاه وبا ادبیات ومنطق دینی از اعتدال بگویند ودفاع کنند مخالفان وافراطیونی که دین را مستمسک وبهانه مخالفت خود قرار داده اند دیگر بهانه لازم را از دست خواهند داد.

 واین روش علاوه بر آنکه دولت وجریان اعتدال گرا را برخوردار  از منبع مهم وغنی اسلام واز پشتوانه مردمی خواهد نمود بهانه وحربه را ازدست مخالفان بیرون خواهد کشید

نکته دوم که دولت وجریان اعتدال باید به آن توجه کند پرهیز از  ورود مستقیم در عرصه نظریه پردازی است  اشتباهی در دوره اصلاحات به نوعی ودر دوره دولت سابق شدیدتر  وبدتر تکرار شد گرچه رییس دولت فردی فرهیخته وعالم دینی واهل نظر است.

 اما مسئولیت اصلی وفعلی ایشان مدیریت است نه نظریه پردازی  در حوزه اندیشه وفرهنگ ولذا دریک تقسیم کار درست ومنطقی نظریه پردازی وتبیین جوانب مختلف اعتدال وسایر ارزش های اجتماعی وسیاسی  باید به اهل فرهنگ مدافع دولت سپرده شود.

 ورییس جمهور واعضای کابینه مسئولیت های مدیریتی خود را به درستی انجام دهند ولذا وارد کردن همه یا اکثریت متفکران جریان اعتدال در حوزه مدیریت وکارهای اجرایی یک اشتباه مسلم است که البته تا کنون سعی شده این چنین نشود.

 واین باید ادامه یابد ومتفکرانی متعلق به جریان اعتدال فارغ البال از وظیفه مدیریتی در حوزه نظر به تببین اصول وراهکارهای خط اعتدال پردازند

نکته سوم این که برخی افراد وجریانات ممکن است به نام مردم واز موضع مردم بخواهند برخی مسائل را بر دولت تحمیل کنند که دراین زمینه هم هوشیاری لازم باید باشد وهمچنان که فشار افراطیون نباید دولت را از عمل به وعدذه ها وتعهدات به مردم باز دارد

 از آن طرف هم عده ای نخواهند به اسم مردم بر خی مسائل که خارج از حیطه وظایف رییس جمهور بوده ویا درشرایط فعلی مساله اصلی واولی نیست ویا اساسا خواست مردم نیست بر ایشان تحمیل کنند