درقسمت دوم بحث مربوط به شناخت امام زمان به رابطه امام شناسی ورهایی از جاهلیت می پردازیم واین که چرا شناخت امام مارا از جاهلیت می رهاند ؟ درپاسخ ابتدا توجه به نکته ای که قبلا بدان پرداختیم لازم است  که درتوصیف  جاهلیت فردی واجتماعی گفته شد

مهم ترین خصوصیت فرد واجتماع جاهلی جابه جایی افراد وکارها ووظایف  درآن است  که افراد واموردر جای خودقرار ندارند دراین باره حضرت امیر جمله  ای دارند که  درتوصیف جامعه جاهلی قبل از بعثت می فرمایند(دانشمند آن لب فرو بسته و جاهل گرامى بود. )خطبه 2 نهج البلاغه

این بیان بلند اشاره به همان جابه جاشدن افراد دارد عالمی که باید سخنش شنیده شود واکرام شود واداربه سکوت می شود وجاهلان ناپخته اکرام واحترام می شوند ، حال برگردیم به سئوال بحث که رابطه امام شناسی و بیرون آمدن از جاهلیت چگونه است ؟

درجواب توجه به این نکته لازم است که شناخت امام وجایگاه او ونسبت اوبا جامعه وسایر انسانها وایمان واعتقاد به این شناخت فضای  فکری وشناخت انسان را بر محور درست قرار می دهد چراکه امام جان جامعه ومعیار ومیزان عدالت درجهان وواسطه انسان وخداست

اگر جایگاه امام شناخته شود جایگاه سایر افراد وامورنیز شناخته خواهد شد چون جایگاه هرکس درنسبتی که با امام یعنی عینیت عدالت برقرار می کند مشخص می شود شناخت واقعی امام نه فقط شناخت به اسم واین که فرزند کیست وامثال آن

بلکه شناخت به معنای شناخت جایگاه اودر نظام خلقت است به معنای شناختن او به عنوان محور ومدار حرکت جامعه انسانی به معنای شناخت جامعه ای که بر عمود امامت جمع وتشکیل شده است می باشد و  چنین شناختی علاوه بر شناخت شخص امام مارادرشناخت جایگاه سایر افراد وکارها نیز یاری می دهد

 درروایت آمده که امام به منزله قلب دربدن است ( کمال الدین  ترجمه پهلوان ج 1  ص 396 ) وهمان طو ر که شناخت وآگاهی به مکانت قلب باعث می شود وظایف وروابط سایر اعضاء با او شناخته شود در جامعه نیز این گونه است

 امام با تمام فضایل وکمالات چون علم وعصمت ومعنویت قلب اجتماع است وسایر اعضاء وافراد اجتماع در حول ودرارتباط با آن جایگاهشان شناخته شود  بنابراین تا امام شناخته نشود جامعه واجتماع انسانی وارزشها واهداف آن وجایگاه انسانهای دیگر  ناشناخته می ماند

 و وقتی چنین شد افراد در جای خود قرار نمی گیرند ووضعیت جاهلانه پدید می آید وضعیتی که کم وبیش درجامعه وعصر جدید پدید آمده وچقدرجایگاهها جابه جاشده است فرضا بازیگر وبازیکن فیلم وفوتبال درجایگاه الگو قرار گرفته وعالمان ووارستگان حقیقی در عزلت وانزوا وبی توجهی هستند

 ویا جای حقیقت ومجاز عوض شده است و انسان جدید به  دنیای مجاز وخیال وتوهم وتصویر بیش از حقایق متوجه ومشغول است همچنین  پول وسرمایه مادی جای وجدان وبرادری وتعاون واخلاق ومعنویت را گرفته است وقس علی هذا ولذا تازمانی که به درک درستی از امام وجایگاه ایشان نرسیده ایم از فضای جاهلیت فعلی بیرون نخواهیم رفت

این بحث را هر جمعه انشاالله ادامه می دهیم