یادمان نرفته که دراواخر دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد ایامی که تحریمها تشدید می شد ومدیریت کشور نیز دچار فساد وبی تدبیری  گشته بود  ونرخ تورم وبیکاری به اوج می رسید وانواع واقسام مشکلات اقتصادی واجتماعی گریبان اجتماع را می فشرد

موضوعی که هنوز عواقب وآثار آن باقی است، صداوسیما دائم از بحران اقتصادی  غرب گزارش می داد و تیتر نخست اخبار اعتراضات مدنی و مردمی اروپاییان به وضعیت اقتصادیشان بود انگار نه انگار که وضعیت داخلی مادههابرابر بدتر از وضعیت شهروندان اروپایی بود

آن دوره گذشت وحال که در دوره جدید بارای مردم دولتی روی کار آمده که می خواهد با تدبیر و واقع بینی مشکلات مهلک را از سر راه بردارد و پیشرفتهایی نیز داشته وتوافق ژنو وارد مرحله عملی شده است

صداوسیما به گونه ای گزارش وتحلیل می دهد و فضا سازی می کند که گویا  سخنگوی امریکاییها و وزارت خارجه امریکاست !ونه رسانه ملت بزرگ ایران تیتر اخبار سخنان وزیر خارجه امریکا وکری خوانی های کری است

 وحضرات اوباما وکری بیش از سیاست مداران کشور ما سخنان وتصاویرشان به نمایش گذاشته می شود !درست است که نباید از دشمن غافل بود ومواضع او را به دقت زیر نظر داشت اما نه این که درانعکاس وبازتاب سخنان آنان به گونه ای  عمل شود

که حتی در رسانه های داخلی خود آنها نمونه ندارد به فرض وقتی سخنگوی کاخ سفید گفت که سخنان ظریف در مصاحبه با c n n مصرف داخلی دارد بلافاصله برخی خبرگزاریهای داخل امریکا به این سخن اعتراض کردند

 که مگر ظریف با رسانه داخلی ایران مصاحبه می کرده که چنین می گویید ؟اما در صداوسیمای ما این مقدار هم انصاف وجود ندارد که این گونه یک طرفه سخنان دشمنان را با آب و تاب نقل نکند و خودرا درجایگاه ارگان سخنگوی دشمنان قرار ندهد

 و  همه نتایج سفر سویس ریس جمهور  را در موضع گیری وسخنان وزیر خارجه امریکا کرده  و از کنار توفیقات مهم ریس جمهور درآن اجلاس به راحتی بگذرد  ، البته این روش صداو.سیما که به خیال تاثیر گذاری منفی علیه سیاست های دولت درجامعه انجام می شود

 تاثیر خود را از دست داده و همان طور که مردم در انتخابات نشان دادند آنها واقعیات را نه در شیشه تلویزیون داخلی و نه حتی در امواج رسانه های بیگانه بلکه در زندگی خود می بینند و می یابند

واین تبلیغات بیش ازآن که خواسته سیاست گذارانش را تامین کند حقیقت باندی وجناحی وغیر ملی بودن متولیان صداوسیما را به نمایش می گذارد و فاصله آنها را بامردم بیشتر می کند

والبته یک ضرر و زیان مهمی هم که برای کشور و نظام به دنبال دارد این است که بابی اعتماد شدن مردم به رسانه داخلی زمینه رو آوردن به رسانه های بیگانه که  امروزه به راحتی هم امکان دارد را فراهم می آورد.