حرف های حاتمی کیا مثل فیلم هایش برایم اهمیت خاص دارد چراکه صداقت وصراحت وشجاعت ودردمندی از جمله مولفه های فیلم وسخن اوست البته ممکن است مثل هر صاحب فکر واندیشه ای درجایی حرف یا تصویر او درست ودقیق نباشد

اما هرچه به تصویر می کشد یا ازآن سخن می گوید درباره اش صادق است والبته جسور مثل یار واستاد شهیدش آوینی ،

این مقدمه راگفتم تا به ببخشی از حرف های او که هفته  گذشته دربرنامه راز مطرح کرد بپردازم حرف هایی که  درباره سینماو جشنواره و مسئولان فرهنگی وحتی سیاسی و شهید آوینی وده نمکی بود  که همچنان دارای خصوصیاتی که برشمردم بود

 از دلی پردغدغه وزبانی صاف وصادق وصریح بیان می شد اما برخی از حرف ها وانگشت گذاشتن بر برخی فیلمها ومشخصا فیلمهای ده نمکی  نقطه مبهم وسئوال برانگیز وقابل تامل  صحبت های او بود

 دغدغه های حاتمی کیا قابل درک  ودقیق است  وفارغ ازاین که چرا الان فریاد می زند ؟وچرا با آن که به گفته خود به دولت فعلی رای داده امامنتقد جدی سیاست های فرهنگی آن است ؟ ،فارغ از این سئوالات اصل دغدغه او حتی شیوه بیان آن همه نشان از دردمندی او ست

ولی وقتی  درکنار بیان آن  دغدغه های به جا  و تجلیل وتکریم شهید آوینی وخودرا مرید وشاگرد او خواندن یک باره از  فیلمها وفیلمسازی  دفاع می کند که به نظر میرسد قرابت چندانی با روش ومنش آوینی ندارد آوینی که ما می شناسیم ودر نوشته وکتاب هایش تجلی یافته است

لذا این  سئوال مهم واساسی درذهن شکل می گیرد که چرا حاتمی کیای مرید آوینی دچار این تناقض وتضاد می شود ؟وجالب تراین که آنچه را که حاتمی کیا درباره ده نمکی برجسته می کند فروش بالای فیلمهای اوست

البته لابد می خواهد بگوید ده نمکی با درد ودرک مردم آشناست پس کارش درست است اما آیا فقط فیلمهای ده نمکی می فروشد یا همان فیلمی که حاتمی کیا آن را جشنواره ای وتبلیغ علیه ملت می داند نیز دراین کشور فروش بالا داشت  ؟

اما این که چرا گفتم ده نمکی وفیلمهایش نسبت چندانی با روش ومنش آوینی ندارد ازآن روست که آوینی علاوه بردرد دین وانقلاب اهل عمق و صاحب تفکر و پاس داشتن راه و وسیله درکنار هدف ونه قربانی وتوجیه کردن وسیله به بهانه هدف بود

 بله آوینی برفطرت ودرک عمومی وسینمای مردمی احترام وارزش خاص قائل بود اما سینمایی که باطن ومعنا وتفکر  را فدای ظاهر وشعار نمی کند سینمایی که همان میزان که برای هدف اهمیت می دهد  وسیله درنظرش مهم است

 هنری که نه به بهای هجو واتهام وگاه ابتذال وبه تعبیر فیلمسازان با مولفه های فیلم فارسی به گیشه دست می یابد  آوینی همواره از حافظ وسعدی می گفت که هنرشان مورد تایید ومحبوب خواص وعوام هردوست

ونمی دانم حاتمی کیا این شاگرد صادق وجسور آن شهید سعید درکجای فیلمهای ده نمکی مولفه های مورد تایید آوینی را دیده است البته پرداختن به روش فیلمسازی ده نمکی ونقد آثاراو فرصت ومجال دیگری می طلبد

فقط یک جمله را درختام این بخش می گویم تا تفاوت روش آوینی ودیگران مشخص شود در زمانی که شهید آوینی در سوره درنقد جریانات روشنفکری قلم می زد همزمان روزنامه ومجلاتی چون کیهان هم در هجو جریانات روشنفکری فعال بودند

وسید شهید یکبار صراحتا در مجله سوره نوشت که روش ما کاملا متفاوت وجدا از آنهاست، چرا که او خودرا مقید به اخلاق وانصاف حتی درباره دشمن می دانست وهمین تفاوت روش باعث حملات بعدی امثال کیهان علیه شهید آوینی وغربت مضاعف او دراواخر حیات شریفش شد

 اما جمله پایانی وجواب سئوال دوم که چرا حاتمی کیای اهل درد و منطق واخلاق و مرید آوینی امروز خودرا کنار ده نمکی قرار می دهد؟ جواب آن رامی توان درجملات پایانی حرف های او دربرنامه راز یافت

 وقتی گفت که جای آوینی به شدت خالی است واو دنبال کسی چون آوینی است تا فانوس دریایی او در تلاطم روزگار باشد ، بله نبود امثال آوینی این خلا فکری وفرهنگی وهدایت گری اصیل وعمیق را در عرصه هنر وفرهنگ پدید آورده است

که حتی نزدیک ترین دوستان وشاگردان آوینی نیز درنبود او  ممکن است گاه دچار اشتباه در تشخیص درست  مصادیق شوند