دیروز تجمعی درمیدان فاطمی تهران علیه بدحجابی برگزار شد که واکنش های مختلفی را برانگیخت درباره این تجمع جند نکته قابل توجه است

1-این که گروهی بخواهند درباره مسائل اساسی کشور اعلان نظر کنند وخصوصا درباره مسائل ارزشی با اجتماع واعتراض خود امربه معروف ونهی از منکر کنند البته امری مرسوم و قابل دفاع است

 واین حق را اصل دین وقرآن به مومنان داده است که برپادارنده امربه معروف ونهی از منکر باشند بنابراین اصل موضوع امری نیکو وشرعی  است اما از آنجا که امروز مادر ذیل حکومت دینی زندگی می کنیم

طبیعی است که این گونه امور باید از مجرای قانون صورت گیرد هم برای جلوگیری از هرج ومرج وهم به خاطر اعتقاد به اصل نظام حاکم ولذا برگزاری اجتماعاتی بدون مجوز قانونی قبل از هرچیز در اعتقاد برپاکنندگان این تجمعات به نظام و قانون ایجاد  سئوال تردید می کند

2-شاید دراین زمینه برخی به این اصل قانون اساسی استناد کند که می گوید تجمعات بدون حمل سلاح واگر علیه مبانی اسلام نباشد مجاز است ،وبگویند که اجازه دولت دراین زمینه شرط نیست

اما سئوال مهمی که درمقابل اینان قرار می گیرد آن است که طبق همین برداشت از قانون تجمعات اعتراضی در سال هشتاد وهشت چه مشکلی داشت ؟

که هنوز که هنوز است هرکسی که کوچکترین اثری از او درآن تجمعات بود متهم به فتنه گری است ویا دربازداشت است ویا از بسیاری از حقوق اجتماعی سیاسی محروم است ؟اگر این اصل قانون اساسی معتبر ومستند است باید باید برای همه باشد

3-درباره حجاب وامثال آن متاسفانه اعتراضات همواره بیش از علت ها متوجه معلول ها بوده است شعار دادن علیه فرد بد حجاب یا همسر او چه دردی را دوا می کند؟

آیا تعمق وژرف اندیشی اقتضا نمی کند که به دلائل وریشه های بد حجابی بپردازیم ریشه هایی که در فرهنگ و اقتصاد وسیاست ما خودرا گسترده است

آیا بر پا کنندگان این تجمع که گفته می شود منتسب به یکی از حوزه های علمیه تهران هستند از خود پرسیده اند مراکز تعلیم وتربیت وفرهنگ سازی از جمله حوزه علمیه چقدردراین زمینه مقصر ند ؟اگر فرضا در کشوری یک بیماری اوج بگیرد وتلفات بسیار بدهد علیه بیماران باید تظاهرات کرد یا طبیبان ومتولیان بهداشت وسلامت را  باید مواخذه نمود ؟

4- موضوع بدحجابی کم وبیش وبا فراز ونشیب از اول انقلاب  به عنوان یک معضل مطرح بوده است از جمله در دوره دولت قبل اما چنین تجمعاتی را قبلا خصوصا دردوره دولت قبل شاهد نبوده ایم  وگاه فقط بعداز نمازهای جمعه شعارهای داده می شد و این نشان می دهد که گویا اعتراض علیه بد حجابی هم ابزاری برای اهداف سیاسی است