غربت ما به انتهاء رسیده است

عسرت ما ز استخوان گذشته است

علیه خود دسیسه می کنیم

تبر به دست قصد ریشه می کنیم

همه اسیر عصر گشته ایم

غرق غرور و مکر گشته ایم

یاد حق ز دل  ها برده ایم

به غش و غل  پناه برده ایم

تواصی به نفس سیره ما شده

تعامل به جهل  شیوه ما شده

سرمایه خود سوخته ایم

جامه جهل به خود  دوخته ایم

مگر ذخیره خدا نظر به حالمان کند

مگر خزانه صفا جلا به جانمان زند

مگر دست خدا ز دست خود رهایمان کند

مگر چشم خدا به حقیقت آشنایمان کند