سینه ها درکنج خلوت بی زبان

افسرد و پژمرد از جور زمان

دوستی از دست رفت

بازی روی دست رفت

خانه های عقل تخریب شد

لانه های جهل تجلیل شد

جمع های باصفا جمع شد

فردهای پرادا جعل شد

آلات براق عصر اتم

خداگشتند دراین دنیای شوم

عروسکها گشتند عروسان را جانشین

آدمک ها نشستند جای مردان نازنین

روی مهتابی آسمان

سیه شد از گند وگناه مردمان

آهن سخت وسرد شد زمین

از حس مدام بی احساسی اهل زمین