درادامه بحث معنا درادیان وحیانی به بعد دیگر معنادردین می پردازیم وآن نقش پرمعنای خود انسان در دین است نهایت نقشی که انسان در مکاتب غیر دینی جدید وقدیم دارد حیوانی  عاقل است

همان که در تعریف انسان درمنطق ارسطو گفته می شود انسان حیوان ناطق است و نطق وسخن تجلی عقل است

امادرمکتب انبیاء انسان دارای گوهر ویزه وحامل بار معنایی بسیار متعالی است

درفرهنگ قرآن به عنوان خالص ترین ومستند ترین منبع وحیانی انسان  علاوه بر موجودی عاقل خلیفه وجانشین خداوند درزمین ومستعد درک وپذیرش علم به همه اسماء است

(وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَة (بقره /30)

و (به یاد آر) وقتى که پروردگارت فرشتگان را فرمود که من در زمین خلیفه‏اى خواهم گماشت‏

ومقام انسان آن قدر متعالی است که فرشتگان مامور به سجده به آدم نماینده نسل بشری می شوند)

(َ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَةوَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ (طه /116)

و (یاد آر) هنگامى که فرشتگان را گفتیم به آدم سجده کنید)

وامانت وعهد الهی  به انسان سپرده می شود

(إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسان‏ (احزاب /72)

ما بر آسمانها و زمین و کوه‏هاى عالم  عرض امانت کردیم  همه از تحمّل آن امتناع ورزیده و اندیشه کردند و انسان  آن را بپذیرفت)

 وخداوند زمین وآسمان را مسخر انسان  می کند

( أ لَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ أَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَة (لقمان /31)

آیا ندیده‏اید که خدا هر چه را که در آسمانها و زمین است رام شما کرده است و نعمتهاى خود را چه آشکار و چه پنهان به تمامى بر شما ارزانى داشته؟)

بنابراین درمکتب وحی انسان حیاتی فرا حیوانی وفوق عقل ابزاری وسطحی  دارد که اورا امانت دار وجانشین خداوند وعالم به اسماء ورازهای هستی  می سازد در این منطق انسان قداست وکرامت وقدر ت وعزت ویژه می یابد

مستعد رسیدن به مقامات ودرک معانی متعالی می شود که در هیج مکتب غیر دینی نمونه آن را نمی توان یافت واتفاقا ظلمی که به انسان خصوصا درعصر جدید به نام آزادی وکرامت انسانی می شود

همین است که با سرگرم کردن او به وعده های سست وامیال سراب گونه ودل خوش کردنش به اجناس بدلی وقلابی سرمایه های  اصلی وانسانی  انسان را از او می گیرند انسانی که  می تواند دربندگی حق تعالی به آزادی حقیقی وکرامت واقعی برسد

دربند انانیت وفرعونیت فرد گرای مکاتب جدید گرفتار می شود وخواسته وناخواسته سربه آستان سوداگران سرمایه های انسانیش می ساید ودر تهی شدن از معانی متعالی وقدسی به حیوانی هوشمند ومنظم خودرا تنزل می دهد

وانسانی که دراحسن تقویم آفریده شده با سقوط در اسفل سافلین نهایت هم وهمت او ارضای اسافل اعضایش می شود وبا غفلت از باطن پررمز وراز خود وبی اعتنایی به رازها ومعانی نهفته در هستی

هستی خودرا به سمن بخس خواسته های خرد مادی ونفسانی  وگاه شیطانی می فروشد و نهایت غیرت او برآشفتن در هنگامی است که بر خواسته های نفسانیش قیدی زده شود و لذا حقوق اراذلی چون همجنس گرایان درمکاتب وارونه امروزی مقدس می شود

وهمه این ها بازگشت به از کف رفتن گوهر معنایی در نهاد بشر امروز دارد وتنها راه نجات واحیای مجدد حیات انسانی باتوبه وبازگشت بشر  به منطق انبیاء ومکتب وحی  امکان پذیر است تا دراین رجوع انسان  قدر ومنزلت وباطن پرمعنای خودرا کشف کند وحیات انسانی خودرا بازیابد