چند دهه پیش یکی از متفکران جمله حکیمانه ای درباره سینما گفت او از سینما چنین تعبیر کرد سینما خواب جامعه است آن وقت ها این جمله را خیلی جدی نگرفتم اما بعدها که درباره اش اندیشیدم دیدم بسیار پر مفهوم است آری سینما خواب جامعه است و همان طور که افراد در خواب یا آرزو های  خودرا می ینند یا یا درد ها ورنج هایشان در خواب منعکس می شود ویا خواب های پریشان دارند ویا ازهمه مهم تر وارد حوزه الهام می شوند وبه تعبیر ر وایات خوابشان مبشر یا منذر است وحتی گاه پرده از امور غیبی و اتفاقات آینده برایشان مکشوف می شود همین گونه است وضعیت سینما که با توجه به شخصیت فیلمساز وکارگردان می تواند رویای صادق از کار در آید یا اضغاث احلام و نظایر آن این مقدمه را گفتم تا به این جا برسم که فیلم های حاتمی کیا بیشتر از جنس رویای صادقانه و یاحد  اقل بازتاب صا قانه حقایق جامعه و منذر ومبشر است و آخرین فیلم او بادیگارد هم نوعی بازتاب واقعیات است و هم فراتر گاه رگه هایی از الهام و اشراف به اتفاقات آینده در آن هست شخصیت اصلی فیلم که محافظ شخصیت های درجه اول نظام است به خاطر درگیرهای فکری و نوعی تجدید نظر در وظیفه وارزش ها دیگر نمی خواهد محافظ سیاسیون باشد و به اصرار مافوقش می پذیرد که حداقل محافظ دانشمند هسته ای شود و این بار این دانشمند جوان با او درگیر است اورا قبول ندارد و در میان کش وقوس های مختلف از سوی دیگر  بایگارد فیلم به خاطر قصورش در حفاظت قبلی از یک مقام بالا توبیخ می شود درحالی که در آن اتفاق نیز خناسان مقصر بودند نه بادیگارد که اصرار داشت آن شخصیت جلیقه ضدگلوله بپوشد ولی به اصرار فردی چاپلوس و فرصت طلب از اطرافیان آن شخصیت اجازه داد که شخصیت مملکتی بدون جلیقه در جایی خطرناک ظاهر شود ودریک ترور کشته شود حال این بادیگارد است که مقصر شناخته شده  و  تعلیق از خدمت  می شود  و  اسلحه از او گرفته می شود واو می ماند و درد ها ی درونش والبته دلسوزیش برای نسل جدید وسرنوشت کشور که در قالب جوان دانشمند تبلور یافته و همچنان بی سلاح و بی ماموریت  چشم در مراقبت از این سرمایه دارد ودر آخر جانش را نیز دراین راه می دهد و سپر آن جوان در یک صجنه ترور می شود بی سلاح و  با تمام جان وجسمش  ومانع از از دست رفتن آن سرمایه ملی می شود این روزها حس می کنم فضای کشور خیلی شبیه فیلم بادیگار د خصوصا صحنه های آخر شده ومدام به تعبیر سینما گران به آن صحنه ها فلش بک می زنم کاش قدر بادیگار هارا قبل از رفتنشان بدانیم و  تردید ها وحتی به ظاهر تمردهایشان را درک کنیم  بادیگاردهایی از جنس بادیگارد حاتمی کیا البته و السلام