??مساله، کوروش  نیست  

ایرانیت یا اسلامیت؟ کوروش یا محمد وعلی ؟مساله اساسا این نیست بین ایرانی بودن ومسلمان بودن تضاد ی نیست این را تاریخ بلند ایران اسلامی نشان می‌دهد وبین ایران واسلام نمی‌توان جدایی و دشمنی افکند این را همین تاریخ نزدیک ما نشان می‌دهد وآن شکست پهلوی بود درعلم کردن ایران مقابل اسلام که تجربه کرد تلخکامانه وبزرگی  چون مطهری در کتاب خدمات متقابل ایران واسلام تصویر عالمانه ودلکشی از رابطه احیاگرانه ومودت آ میز بین ایران و اسلام ارایه کرد وبه تعبیر دکتر شریعتی(  ایرانی برای عدالت و برای برخورداری از حکومت عدل و حق مسلمان شد و این دو اصل را تنها در زندگی علی دید. )بنابراین اسلام یک انتخاب اگاهانه و حق طلبانه برای ایرانی بوده وخواهد بود  اما وهزار اما همواره سیاست های تک بعدی  ونگاه های یک سویه بخشی ازجامعه را به واکنش متقابل واداشته است امروز اگر در صفحات مجازی عده ای سخن از کوروش ودوره قبل از اسلام و تجلیل از آ ن  دارند بیش از آن که درد و دغدغه تاریخ  ایران راداشته باشند می خواهند به برخی سیاست های یک سویه واکنش نشان دهند ومن از جهتی به اینان حق می دهم واقعیت تلخ سیاست ورزی  در جامعه ما خصوصا دردهه های اخیر مارا بانوعی بی اعتنایی به بخش هویت ایرانی وحتی اسلامی  ما مواجه ساخته است، وقتی بسیاری  شخصیت های ملی ازهررشته وفن از علم تافلسفه وهنر وحتی دین  وانقلاب در تابلوهای عمومی جامعه مثل صداوسیما نادیده گرفته  و حذف می شوند 

وقتی از فرهنگ سازان ایران اسلامی از حافظ ومولوی وفردوسی ودیگر بزرگان فرهنگ ایران واسلام در صفحه ها وصحنه های متعلق به عموم خبری نیست وحتی در مقطعی  برخی از تریبون داران خطبه های نماز جمعه جرات وجسارت می یابند که به مفاخر ایرانی اسلامی چون امیرکبیر توهین کنند تاجایی که آن  زمان  اندیشمندی درد آ شنایی چون مرحوم آیت الله هاشمی در مقام اعتراض بر می آید و می گوید  برخی بساط ایران ستیزی راپهن کرده اند، این ها علامت های بدی از تهدید وتخریب بخشی از هویت ماست  بله واقعیت تلخ سیاست زدگی و یک جانبه نگری ونوعی احیای تحجر در دهه های اخیر  پاره های مهمی از هویت مارا اگر نگوییم منکوب حداقل مغفول ساخته است خط کشی های خیالی سیاست زدگی باعث انزوا و طرد بزرگان فرهنگ وهنر ایرانی اسلامی شده است ودراین قحط بازار تحمیلی ونخبه سوزی فرصت طلبان بی علم وهنر فرصت علم شدن یافته اند بگذارید از  دو مصداق عینی یکی هنر ی ودیگری علمی فلسفی بگویم هنرمند ملی  چون محمد رضا شجریان که هنرش را همه درخدمت احیای شعر وادب فاخر این سرزمین یعنی حافظ ومولوی وسعدی که همه آینه داران معارف قرآن بوده اند ، گذاشته است به انزوا  و  فرهیخته ایران واسلام شناسی چون دکتر الهی قمشه ای  به محاق می رود و در  مقابل همه می دانیم  چه کسانی مورد تجلیل قرار می گیرند و از سوی دیگر درسیاست دریک نمونه به روز  قانون گذاران ومفسران حقوق در کشور بدیهی ترین حقوق شهروندایرانی را علنا وبی محابا زیر پا می گذارند واز ورود یک ایرانی  نماینده مردم به شورای شهر به دلیل تفاوت در دین جلوگیری می کنند با این احوال انتظار چه واکنشی را  از جامعه و جوان که  بخشی از هویت او مورد تهدید قرار گرفته باید داشت ؟آری آن افراط ها ،تفریط هایی  را در مقابل خواهد داشت وآن  اعمال تبعیض آمیز عکس العمل های گاه توهم زده را به دنبال دارد و  آری بازگشت به کوروش هویتی به ما نمی دهد اما بدانیم و آگاه باشیم که آنان که اورا علم کر د  ه اند همه خائن و دشمن نیستند بلکه بخش مهمی از آنان جوانان خودی وایرانی هستند که به توهین وحدف بخش مهمی از هویت ایرانی اسلامی امروز خود معترضند واگر سیاست وفرهنگ بانان با  حکمت  واعتدال به  همه عناصر فرهنگ ساز وهویت بخش سرزمین ایران اسلامی توجه کنند تقابل های ساختگی کنار خواهد رفت 

والسلام