1- در قرآن در سوره عنکبوت از زندگی اخروی با عنوان حَیَوان به  معنای زنده تعبیر شده است

وَمَا هَ?ذِهِ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ 

و این زندگی دنیا جز سرگرمى و بازی نیست و بی تردید سرای آخرت ، همان زندگی است اگر اینان معرفت و دانش داشتند (عنکبوت /64)  

2- باتوجه به آیه قبل، حیات دنیوی انسان که مقابل حیات اخروی است  حیات خالص نیست به معنای این که حیات وزندگی دنیوی مخلوطی از حیات ومرگ است ولذا ما در دنیا هیچگاه تمام حیات را نمی چشیم بلکه لحظه لحظه وجود ما آمیخته ای از زندگی ومرگ است واین که انسان دردنیا دربهترین شرایط دنیوی نیز احساس کمبود می کند بازگشت به همین دارد  که حیات انسان در دنیا همه اش زندگی وحیات نیست بلکه  جزء جزء آن با مرگ آمیخته است 

3-  درمقابل حیات دنیوی و حیات  اخروی ،حیات جهنّم مطرح است که  نه  زندگی ونه مرگ است 

إِنَّهُ مَن یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیَى? 

مسلماً کسی که گنهکار به پیشگاه پروردگارش بیاید ، دوزخ برای اوست که در آن نه مى  میرد و نه زندگی مى  کند .(طه/74) 

4-  باتوجه به آنچه گفته شد انسان چند نوع حیات را می تواند تجربه کند اول حیات  دنیوی که مخلوط به مرگ است دوم حیات اخروی که حیات محض موقت است سوم حیات جهنّمی که برزخ بین مرگ وحیات است وچهارم حیات بهشتی که حیات خالص ابدی است درواقع انسان با ورود به ساحت قیامت حیات محض را تجربه می کند ودراین تجربه مومن وکافر مشترکند اما بعد از حسابرسی برای مومن حیات خالص ابدی

 می شود واز کافر حیات محض گرفته می شود و وارد برزخ بین حیات ومرگ می شود 

5- در قرآن از مرگ به یقین یاد شده است 

وَاعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّى? یَأْتِیَکَ الْیَقِینُ 

و پروردگارت را تا هنگامى که تو را مرگ بیاید ، بندگی کن .(حجر/ 99) 

واز نکات قبل سرّ این موضوع روشن می شود چراکه بامرگ هم مومن وهم کافر در قیامت وآغاز حیات اخروی حیات محض را تجربه می کنند ویقین یعنی همان تجربه حیات محض 

وشکّ در دنیا بازگشت به درک حیات ناقص دارد وکسب یقین در دنیا از دشوارترین کارهاست که باید از سطح حیات دنیا فراتر رفت والبتّه در ایمان آوردن یقین لازم نیست وظنّ وگمان کافی است واین مطلب را در نوشته دیگر با تفصیل بیشتر مطرح می کنیم انشاء الله