اسلام دینی است  که اولین سوره آن (علق) و اولین آیات  کتاب مقدسش با خواندن و قلم وعلم وآموختن آغاز می شود 

[ بخوان به نام پروردگارت که  آفرید *انسان را از علق آفرید *بخوان که پروردگارت کریم ترین است *آن که با قلم آموخت *] این آغاز زیبا وپر معنا نکات معرفتی فراوان دارد که به مناسبت مهر وآغاز فصل دیگر از آموزش سراسری به برخی اشاره می کنیم

 1- خدای محمّد وقرآن خدای علم وآموزش وقلم است خدایی که با قلم می آموزد ونه هیچ ابزار دیگر ،در قرآن اگر در جایی از شمشیر وسلاح سخن به میان می آید  جایی است که اغیار ودشمنان قدرت محور می خواهند منطق زور مدار خودرا تحمیل کنند والّا در فضای طبیعی وشرایط معمولی بیش وپیش از هر ابزار قلم وقرائت محور است که نام کتاب مسلمانان ، قرآن از ریشه  قرائت وخواندن است 

2- قرآن وقتی در خلوت پیامبر وخدا نازل می شود مثل آیات نخستین نازل شده بر پیامبر که زیر بنای قرآن نیز همه از این جنس است رابطه بین خدا وپیامبر رابطه معلم وشاگرد است آموزگار وآموزنده به بیان دیگر ذاتی قرآن علمی وآموزشی ومعرفتی است هدف قرآن فهمیدن هستی از جانب انسان است وداشتن قرائت دقیق از جهان وخدا وخود اولین وآخرین خواسته خدای قرآن است  وابعاد دیگر  زندگی همه عرضی هستند ویک پدیده را با ذاتیات می شناسند نه با عرضیات لذا تمام قرآن بر محور تعلیم وآموزش انسان است وسایر ساحات تبعی است نه جنگ نه سیاست ونه اجرای حدود و حکومت و نه هیچ بعد دیگر اصالت اولی ندارد بلکه چون همه  تبعی اند باید خودرا باهدف اصلی یعنی  علم ومعرفت تطبیق دهند ونه به عکس 

3- البته تفاوت مهمّی بین علم ومعرفت وخواندن  قرآنی با سایر روش های علمی ومعرفتی هست وآن این است که شاگرد مکتب قرآن به اسم خدا می خواند  ومی آموزد ویافتن ربط بین اسم خدا وپدیده ها مهم ترین دغدغه وکار یک دانشجو ودانش آموز قرآنی است ونقص مهم علم جدید نیز در ندیدن ربط اسم خدا وماهیات اشیاء است واگر از علم جدید بیش از صالحان طالحان بهره می گیرند وبیش از حقیقت جویان قدرت طلبان کام می ستانند وعلم وتکنولوژی بیش از آن که در خدمت وتحت سلطه انسان باشد انسان در سیطره اوست  درهمین نکته نهفته است

 جزء اولین جملاتی که در دبستان دانش آموز یاد می گیرد جمله با با آب داد  وبابا نان داد است امابه فرموده استاد جوادی آملی این جمله ها با توحید ناب سازگار نیست وبه بیان دیگر رابطه آب دادن بابا با اسم خدا  لحاظ نشده است واگر لحاظ می شد باید چنین گفته می شد باباآب ونان  آورد نه آب یا نان داد آب ونان دهنده خداست وبابا این داده را می آورد در آموزش ریاضی هم  تکیه فقط بر کمیت وعدد است همه کاره ومحور در ریاضیات عدد است اما  در منطق آموزش قرآنی بیش از عدد  معدود ها اهمیت دارد وتعدد وکثرت ظاهری اصالت ندارد لذا درمنطق ریاضیات قرآنی دانش آموز باید فرا گیرد که کثرت عددی به مفهوم قدرت وحقانیت واقعی نیست 

4- مهم ترین اسم خداوند که در آموزش وخواندن دخیل است اسم خالق است لذا در آموزش قرآنی خلاقیت محوریت دارد البته خلاقیت الهی وهدف آموزش قرآنی به فعلیت رساندن  قوه خلاقیت فرد است وانسان تعلیم یافته  کامل جلوه از خلاقیت خداوند خواهد شد لذا آموزش معرفت قرآنی آموزش مقلّد پرور نباید باشد