اگرا ز این که یک منبری از مجلس امام حسین در تخریب رقیب سوء استفاده  می کند  بگذریم واگر این که اخلاق در موضع حساس وعظ وخطابه  مراعات نمی شود را نیز ندید بگیریم وایضا اگر این که صداوسیما سال هاست تربیون انحصاری چنین اشخاصی شده که بیشتر باعث بدنامی  دین وایضا سیاست دینی شده را نبینیم و اگر از کنار  همه این اعمال جاهلانه به توصیه قرآن  کریمانه عبور کنیم 

اما از یک نکته مهم به سهولت نمی توان گذشت  مساله ای که عواقب زیانبار را به دنبال آورده است وخطری خطرناک است  وآن قدرت زدگی  چنین تریبون  دارانی  و توسل وتمسک به هر ربط ویابس واتخاذ مواضع ضد ونقیض وبرخوردار از تشویش فکری وعملی است  که به دنبالش مشوش شدن ذهن برخی از جوانان پاک نیت که ارادتی به اینان دارد را حاصل آورده است

فیلسوفان سیاست می گویند قدرت فساد آوراست وبنده اضافه می کنم بدتر از قدرت قدرت زدگی است که فساد بیشتر می آورد آن هم نه فقط فساد مالی وسیاسی بلکه فراتر فساد عقیدتی وفکری واخلاقی، قدرت زدگی یعنی قدرت یا حداقل  نوعی از قدرت برای آدمی مقدس شود ودر دفاع از آن حاضر شود همه چیز را فدا کند 

منبری معروفی که این روزها به خاطر سبک گفتار وادبیاتش بر فراز منبر عمومی  مورد نقد قرار گرفته است که برخی مثل او را می خواهند مفسران اسلام انقلابی وطرفدار عدالت جا زنند چندی پیش در ستایش سرمایه داری البته با موضع حزب اللهی بودن گفت وچندی پیشتر سیاست را بر اخلاق وهرچیز مقدم دانست وگفت روایت منسوب به پیامبر درباره این که هدف از بعثت اکمال مکارم اخلاقی است سند ی ندارد 

وقتی  این نوع رفتار ها را کنارهم قرار می دهیم به همان موضوع قدرت زدگی می رسیم قدرت زدگی است که اخلاق را پس می زند تا سیاست وبگو قدرت را پاس دارد قدرت زدگی است که سرمایه داری که نوعی پشتوانه قدرت است را به ستایش می نشیند وقدرت زدگی است که از منبر وعظ به جای اخلاق صدای تحکم قلدرانه وبه جای نقد دلسوزانه تخریب جاهلانه  بلند می شود ونتیجه همه این ها نوعی حیرانی نسلی است که چشم به دهان این واعظان دوخته است

گاهی به این افراد باید متذکر شد که رعایت حال جوانانی که پاکدلانه پای منبرشان نشسته اند را بکنند وباعث ناامیدی وسرگردانی آنان را فراهم نکنند این همه موضع ورفتار متناقض با اصول وادعا ها اگر برای خود این ها قابل هضم است برای مخاطبان جوانشان قابل هضم نیست حداقل به اینان رحم کنید