محمد مصطفی که درود خدا بر او و خاندانش باد،پیامبری است که کتاب آسمانی ارزشمندی که آورد، بیشترین تکرار ش نام رحمت خداوند متعال با دو صیغه مبالغه و صفت مشبه است یعنی خدایی که هم بسیار وهم دائم مهربان است و113بار فقط در آغاز سوره ها در آیه شریفه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ این وصف الهی تکرار می شود . این یعنی هر آغازی بدون تکیه بر رحمت ومهربانی الهی ممکن ومیسور و مبارک نیست و یعنی اساس وجود و خلق وخلقت وفعل وکار در این نظام فکری رحمت الهی است .

اما هزار حیف وحسرت که این نام متعالی در بطن ومتن جهان اسلام حضور کم رمقی دارد و بی رحمی های بیشمار را امروز جهان اسلام وجامعه ما در حال تجربه کردن است بی رحمی قدرتمندان در نسبت با حقوق مردم ،بی رحمی ثروتمندان بر حال فقیر ان واز همه بالاتر بی رحمی انسان مسلمان به خود است.

پیامبری که تحقق عدالت جامع به دست انسان هارا هدف خود وهمه پیامبران الهی برشمرد : لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَیِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْکِتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ همانا ما پیامبران خود را با دلایل روشن فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو [ ی تشخیص حق از باطل ] نازل کردیم تا مردم به عدالت بر خیزند ، .(25) اما آنچه که در مجموعه جهان اسلام موج می زند نادیده گرفتن مردم در شئون مختلف سیاسی واجتماعی و اقتصادی واخلاقی و سیطره استبداد به نام دین وغیر دین است که وصف حال ثابت نظام های اجتماعی سیاسی جهان اسلام شده است و جامعه های اسلامی از انواع بی عدالتی ها آکنده است .

پیامبری که وحی و کتاب آسمانی اش از جمله توبیخ های مکررش خطاب به انسان ها در به کار نگرفتن قوه وقدرت فکر واندیشه وتعقل است و دههابار مارا به عقل واندیشه دعوت کرد اما پیروانش روزگاری پر از عقل ستیزی را باخود داشته و دارند و عقل به عناوین و بهانه های مختلف کنار زده شد تا جا برای ادعاهای واهی مدعیان دیروز وامروز باز بماند.

پیامبری که در کتابش همه انسان ها را در سه مرتبه خلافت الهی (بقره /30)و ولایت ایمانی (توبه 71) وامامت انسانی (فرقان 74) هویتی نو ومتعالی و بی نظیر بخشید که در صورت نهادینه شدن این ها امروز جوامع اسلامی پیش رو ترین جامعه های بشری بودند،اما قبیله گرایی وجهالت وتعصب پرستی ها گذشته و انحصار طلبی ها و کج فهمی ها و ادعاهای گزافه امروز نگذاشته جوامع اسلامی از جمله جامعه ما هویت وحقیقت خودرا در پرتو این ارزش ها وارزش بخشی ها به همه انسان ها بازیابد .و جهان اسلام همچنان باید گرفتار عقب افتادگی های مختلف فرهنگی وسیاسی واجتماعی واقتصادی باشد .

پیامبری که بیشترین معنا را از جهان وانسان وعملش تعلیم دادو کتابش هر ذره از کار انسان را برخوردار از معنا وپاسخ درنظام هستی بر شمر د: فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ *وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ *پس هرکس هموزن ذره ای نیکی کند ، آن نیکی را ببیندو هرکس هموزن ذره ای بدی کند ، آن بدی را ببیند .(زلزله 7-8) واما سوگمندانه کار وصنعت و تجارت ما مسلمانان آکنده از دروغ‌ و دغل و کم کاری و حس فارغ بودن ازحسابرسی است.

پیامبری که اسوه اخلاق و برخوردار از خلق عظیم است: وَإِنَّکَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِیمٍ و یقیناً تو بر سجایای اخلاقی عظیمى قرار داری .(قلم /4) وخود فرمود که بعثتش برای اخلاق است وما مسلمانان از مسئول و غیر مسئول از رئیس و مرئوس همه بیشترین همت را در گریز ازاخلاق و مسئولیت ناشناسی های فردی واجتماعی داریم .

ایامی چون میلاد وبعثت آن پیامبر عقل وعشق ورحمت فرصتی است که به چرایی دوری خود از آموز های جامعه وانسان ساز آن آموزگار بزرگ بشری بپردازیم و نسبت خود وجامعه خودرا با آرمان های آن حضرت مورد سنجش و بازیابی قرار دهیم