ندبه سوزناک علی (ع) درخاک سپاری فاطمه(س)  اولین وغریب ترین مرثیه شیعه است  ای وای عجب شبی است علی به یاد شبی می افتد که به سمت شجره نبوت می رفت 

 تاقبس ونوری باخود آورد تا خانه ای بنا کند از نور تا مشعلی باشد برای انسان گرفتار ظلمت (نور علی نور ) ولی چه سود که ظلمت پرستان تاب ظهورانوارالهی رادر خانه ای که اذن برپایی ذکر الهی برآن نازل گشته است ( فی بیوت اذن الله ان ترفع ویذکر فیه اسمه ) را نیاوردند  

واینک آسمان انسانیت که با چراغ فاطمی در شب های تار چلچراغی داشت کوکب خود را از دست می دهد( کوکب دری یوقد من شجره مبارکه  ) وعلی (ع) با امت مظلومه ومهمومه خود وداع می کند

 فاطمه (س)  امت علی (ع ) بود در زمانه ای که مروت مردمان مرده بود  علی (ع) شرمسار از پیامبرامانت زخمدیده وپهلو شکسته را تحویل می دهد(فلقد استرجعت الودیعه واخدت الرهینه ) امانت باز سپرده شد،

وتاب نیاورده فریاد بر می آوردکه این امتت بود که فاطمه را آزرد (فاحفها السئوال واستخبرها الحال ) از فاطمه بپرس حال را وکسی نمی داند وقتی پهلوی فاطمه شکست در دل پهلوان خیبر چه غوغایی بود ؟

وسکوت وصبر علی چون مرقد پاک فاطمه تا قیامت سر مگویی می شود که فقط سوز آن را در ندبه های علی(ع)  می توان یافت ( قل یل رسول الله عن صفوتک صبری  ورق عنها تجلدی  ) ای رسول خدا صبرم در فراق دختر برگزیدهات کم گشته

به

    نماز بهجت دوای دلها بود 

   مسجد بهجت بهشت جانهابود

 نماز بهجت مثل حضور

حکایت دل سیراب سرور 

 مسجد بهجت بهاروباران بود

 نماز بهجت ابتهاج یاران بود

  مسجد بهجت محفل سوخته دلان

نماز بهجت مشعل منتظران

 بعد ازاو خاطرات خدایی 

بعد از او نمازهای آسمانی 

 درکوچه های تنهایی گم شد

  چشم معنی و عرفان کم سو شد

دریادداشت قبل درباره استاد مطهری نوشتم که امروز تقریبا شهید مطهری جایگزین ندارد وکلمه تقریبا را از آن رو آوردم تا برخی بزرگان امروز چون استاد جوادی آملی مورد غفلت قرار نگیرد 

 گرچه بین شهید مطهری واستاد جوادی آملی در سبک نگارش و ورود در موضوعات و همین طور کیفیت ارتباط با جوامع دانشگاهی تفاوت هایی  وجود دارد و استاد  مطهری صاحب قلمی ساده تروبیانی همه فهم تر از آیه الله جوادی آملی است

و  همین طور شهید مطهری از نزدیک با دانشگاهیان مرتبط بود به خلاف استاد جوادی آملی  که بیشتر شخصیتی حوزوی است  درعین حال با وجود برخی تفاوت ها  مشترکاتی بین این دو بزرگوار هست که می توان هردو را دارای روش یکسان در مواجه با اندیشه ها برشمرد 

 استاد جوادی و مطهری در برخورد با افکار مخالف نقد را با تخریب وتهتک نمی آمیزند وبا نهایت احترام اندیشمندانه به پاسخگویی سئوالات وابهامات می پردازند و درمیدان عقل به تحریک احساسات دست نمی زنند

 ومی آموزند که جواب اندیشه اندیشه است کتاب (شریعت در آینه معرفت ) استادجوادی آملی  و(پاورقی  فلسفه وروش رئالیسم )شهید  مطهری گواه بارز این ادعاست ودر شرایط امروز با وجود حکومت دینی آیه الله جوادی آملی  ازابزار وقدرت سیاسی چون بسیاری دیگر در پاسخ گویی به انتقادات وایرادات کمک نمی گیرد 

 وآن قدر از علم واندیشه وآداب دانی وعدالت علمی و فکری انباشته است که نیازی به تمسک به روش های غیر علمی وعقلی ندارد  وسلوک معرفتی وعملی استاد جوادی مقدم بودن اخلاق وحریم داری را بر هر چیز دیگر نشان می دهد

موضعگیری استاد در مواقع مختلف خصوصا اتفاقات سال گذشته همه دوستداران علم ودینداری علمانه وعاقلانه را امید وار سا خت که هنوز هستند  عالمانی که نه فقط دانا به اصطلاحات یلکه چشیده گوهر وباطن دین هستند

ودر برابر متظاهران  دینی وجاهلان متنسک  می ایستند ولو آنکه عده ا ی خام ره نرفته براین دلیران عرصه علم ودین وحقیقت  جاهلانه یورش برند

خامان ره نرفته چه دانند ذوق عشق         دلیری بجو دلاوری سرآمدی           (حافظ)

دست ها پر ازخالی

دل ها غرق بی خیالی

سینه ها مملو سردی

سبزها روبه زردی

قلب ها تب گرفته

عقل ها ماتم گرفته

نیاز ها از رازهابه دور

نمازها درآرزوی حضور

جمعه جادوی جلادان گشته ایم 

آهوی رام صیادان گشته ایم

جمعه جمعی بی سامان گشته ایم

امتی دورازامام وایمان گشته ایم

جمعه جمله معنی از زندگی

جمع گشته ای وای از این خیرگی

جمعه جانها از پاکی سوا

دلها زرسم عشق بازی جدا

عقل ها آخور گله های غفلت است

نفس ها آغل نفس های بی غیرت است

جمعه یاد جوانی فطرت به خبر

جمعه یاد قرآن وعترت به خیر

جمعه پرده برگیر از حجاب جان جهان

تابگیرد جان نو تن های ناتوان