خاطرات شرمنده از مروری دیگر

                                             آینده ای چو آینه شکسته پیکر

                                           خلوت خالی از ذکر وحال روحانی

                                           رخوت بی انتهای بودن اجباری

                                                 سادگی وسکوت وبی سامانی

                                          میان آدمک های عصربی ایمانی

                                          خسته از خود خفته درخیال خام

                                          نشسته در انتظار تقدیر نا فرجام

                                            انجماد جنون ریز عقل آسیمه

                                              التهاب نفس سوز قلب آشفته

مهربانی وملاطفت با مردم

وَ اءَشْعِرْ قَلْبَکَ الرَّحْمَةَ لِلرَّعِیَّةِ وَ الْمَحَبَّةَ لَهُمْ وَ اللُّطْفَ بِهِمْ وَ لاَ تَکُونَنَّ عَلَیْهِمْ سَبُعا ضَارِیا تَغْتَنِمُ اءَکْلَهُمْ،

. مهربانى به رعیت و دوست داشتن آنها و لطف در حق ایشان را شعار دل خود ساز. چونان حیوانى درنده مباش که خوردنشان را غنیمت شمارى ،             (نامه 53)

- دوری از عوام فریبی واحترام به شعور مردم

بنای حضرت بران است که با اگاه ساختن وتکیه بر استقامت مردم امور را پیش برد که فرمود

 فَلَیْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِیَّةُ، إِلا بِصَلاحِ الْوُلاةِ، وَ لا تَصْلُحُ الْوُلاةُ إِلاّ بِاسْتِقامَةِ الرَّعِیَّةِ،

. پس رعیت صلاح نپذیرد مگر آنکه والیان صلاح پذیرند و والیان به صلاح نیایند، مگر به راستى و درستى رعیت .

(خطبه 207)                                                    

ودر جایی که حتی مردم در فتنه وفریب دشمن قرار می گیرند امام دست به عمل متقابل نمی زند ونمی خواهد او نیز با نیرنگ حرکت کندوقتی حما قت وجها لت مردم حکمیت را بر امام تحمیل می کند حضرت فقط براگاه ساختن مردم اهتمام دارد درواقع امام حضور اگاهانه   مردم را می خواهد ونه   سیاهه لشگری به عنوان ابزار ابراز قدرت   برای امام اصلاح امت مهم است نه قدرت گرچه متظاهر به همراهی مردم باشد به هر شکل وترفند علی که عین علم وعد ل است بر جهل وفریب توده بنای قدرت نمی کند بلکه بر اگاهی وایمان مردم امید بسته است

لذا وقتی منتقدان  امام را در سیاست غیر زیرک می شمرند به انان پاسخ می دهد

وَاللَّهِ ما مُعاوِیَةُ بِاءَدْهَى مِنِّی ، وَ لَکِنَّهُ یَغْدِرُ وَ یَفْجُرُ، وَ لَوْ لا کَراهِیَةُ الْغَدْرِ لَکُنْتُ مِنْ اءَدْهَى النَّاسِ، وَ لکنْ کُلُّ غُدَرَةٍ فُجَرَةٌ، وَ کُلُّ فُجَرَةٍ کُفَرَةٌ، وَ لِکُلِّ غادِرٍ لِواءٌ یُعْرَفُ بِهِ یَوْمَ الْقِیامَةِ.

 به خدا  سوگند، معاویه از من زیرکتر نیست . او پیمان شکنى مى کند و گنه کارى .

 اگر پیمان شکنى را ناخوش نمى داشتم ، من زیرکترین مردم مى بودم . ولى پیمان شکنان ، گنه کارند و گنه کاران ، نافرمان . هر پیمان شکنى را در روز قیامت پرچمى است که بدان شناخته گردد.  

                                         (خطبه 191)

                    عمری به تماشای زمان بنشستیم

                               تنها به تکرارهمان دل بستیم

                                از رازرجب رمزی نشینید یم

                                  وز باغ محمد میوه نچیدیم

                               به روضه  ورضوان راه نبردیم        

                                از روزه وقرآن حال نبردیم

                                روزها همه درغفلت وغفلت

                                ماه ها همه در حیرت وحیرت

                              روح هامان   همه سر گشته است

                                 جان هامان  به کجا دل بسته است ؟

25/3/89     دوم رجب

                                   دست بی دوست دشت بی آب است   

   دوست دست سپید مهتاب است

                                            بی دوست زندگی یک دست است    

    دست تنها بی صداوسرد است

                                              دوست دست دیگر یک مرد است        

   بی دوست زندگی مرده است

                                              بادوست دست غم کوتاه است    

        بی دوست رنج دل بسیار است

                                                دوست دست گشاده اغوش باز است  

   دوست بال کبوتر وقت پروازاست

                                                  بی دوست پرنده درچنگ باز است  

     بادوست دست دشمن بسته است

                                                  بی دوست دست دل هم شکسته است