نوشته ای با عنوان فوق از این قلم  درباره جهاد ابتدایی از منظر فقهای شیعه ودرنقد نوشته آقای ترکاشوند در سایت انصاف نیوز منتشر شده است برای مطالعه کلیک نمایید

http://www.ensafnews.com/?p=311441

نوشته ای با عنوان (طالبانیسم و جهل های انباشته)ازاین قلم در سایت انصاف نیوز منتشر شده است  وبا کلیک روی آدرس ذیل می توانید آن را مطالعه نمایید :

http://www.ensafnews.com/?p=309835

نوشته ای از این قلم با عنوان (در حاشیه سئوال دکتر محقق داماد)درباره استاد محمدرضاحکیمی (ره)در سایت انصاف نیوز به آدرس ذیل منتشر شده است 

http://www.ensafnews.com/?p=308793

 گوهر ادب حریم ها را نگه داشتن واعتراف به ضعف ونقص خود و  پذیرش مسئولیت کارهای خود است وادب مقدمه اصلاح ورشد  است کسی که ادب می ورزد حریم ها را می شناسد واگر خطایی کرد اعتراف می کند به خطایش واز همه مهم تر مسئولیت کار خود را می پذیرد ودرمقابل بی ادب خطا ی خودرا به عهده نمی گیرد وهمواره فرا فکنی می کند حریم ها را نمی شناسد وحرمت صاحب نعمت را پاس نمی دارد.

 از تفاوت های مهم یاران امام حسین (ع) وجبهه مقابل در اهل  ادب بودن  ایشان است و از جمله اینان  که درساعات پایانی از لشگر دشمن به امام ملحق شد جناب حرّ است.

حرّ فرمانده سپاهی است که مامور شده مانع ورود امام حسین (ع)ویارانش به کوفه شود ؛لذا در نزدیکی کوفه امام وکا روانش را متوقف می کند و منتظر است دستورات بعدی به او برسد البته طبق نقل تواریخ او گمان نمی برد کار به جنگ بکشد واما بهرحال بعد سپاه عمر سعد به منطقه آمد وبه حرّ اعلام شد که همگی باید با امام حسین (ع) بجنگند و این انقلابی در درون حرّ ایجاد نمود و بالاخره باعث تصمیم گیری  سرنوشت ساز برای حرّ شد واو از سپاه عمربن سعد جدا شد وبه یاران امام پیوست ودر رکاب امام جنگید ونیکبختانه به شهادت رسید .

اما  آنچه حرّ را  به ملحق شدن به امام واداشت ادب او بود و ادب حرّ در چند صورت تجلی یافت  اول این که  حر حریم ها را واهل حرمت را به درستی شناخت ووقتی در اولین برخورد با سپاهش در برابر امام قرار گرفت  وگرچه امام را از حرکت متوقف نمود اما هنگام نماز  خود وسپاهش در نماز به امام اقتدا کردند  .

دوم وقتی امام حسین به خاطر مانع شدن از حرکت ایشان حرّ را به تندی خطاب کرد واورا سرزنش نمودحرّ به احترام بزرگی ومقام والای امام هیچ نگفت وادب مقام را نگه داشت.

 سوم حرّ به خطای  خوددر مانع شدن از ورود امام اعتراف نمود مسئولیت کار خطایش را به عهده گرفت ومثل ابن سعد نگفت که امیر چنین دستور داده است واگر دست من بود چنان  نمی کردم؛ لذا  حرّ وقتی به سوی امام حرکت کرد گفت : خدایا به سوی تو باز می گردم مرا به توبه توفیق ده که من دل اولیای تو واولاد دختر پیغمبر تورا آزردم( لهوف ص62 )

اهل ادب که اهل آزادگی نیز هستند خودرا مثل ابزار در اختیار قدرتمندان  قرار نمی دهند وهمان طور که حرمت دیگران را پاس می دارند حرمت شخصیت خود وعزت خودرا پاس می دارند وبه هر امر باطل گردن نمی دهند لذا خودرا صاحب اختیار می دارند واز این روی است که حرّ گفت : من خود را میان بهشت وجهنم مخیّر می بینم اما سوگند به خدا چیزی را بربهشت خدا بر نمی گزینم اگر چه قطعه قطعه شوم یا مرا بسوزانند.  (ارشاد مفید ج 2ص99)

 در جمع بندی بایدگفت بی ادبی هم  از  حرمت ناشناسی و ضعف اخلاقی وشخصیتی  افراد و هم از عوامل بیرونی و خودرا تحت فرمان ظالمان نمودن  ناشی می شود  و در فضای جبّاریت وزور گویی حاکمان ظالم پدید می آید که فردی که خودرا تابع این سیستم بداند برای خود انتخاب واختیار وبرای شخصیت خود ارزشی نمی بیند وتابع قدرت زور گوست و  همه این ها بازگشت به نبود روحیه حرّیت و آزادگی در فرد واجتماع دارد.

همچنین خاصیّت نظام های استبدادی  تولید  انبوه مثل عمر بن سعد هاست که خودرا مامور ومعذور  وبی اراده وبی شخصیّت وتابع بی چون وچرای  فرمان ها می دانند و  مثل حرّ دراین نظام ها استثناء هستند که با دشواری گوهر فطرت  حق طلب و حرّیت جو  و مسئولیت پذیر خودرا حفظ می کنند .

 اصل اصلاح امام حسین (ع) نیز در ازبین بردن این وضعیت و ایجاد زمینه پرورش افراد با شخصیت و  مسئولیت پذیر بود ،تا استثناء ها را به قاعده تبدیل  کند وهر کس را صاحب شخصیّت واراده وانتخاب بسازدو البته جباران وتحقیر گران انسان واراده وانتخاب  نگذاشتند در آن زمان  چنان شود ولی فریاد امام که در لحظات تنهایی فرمود:  اگر دین ندارید آزاده  باشید ، در همیشه تاریخ پیچید وانسان های مستعد آزادگی در عصر ها ونسل های متوالی ازتعالیم حسین عزیز درس ها گرفته ومی گیرند.

عنوان فوق مربوط به  نوشته ای است از این قلم که در سایت انصاف نیوز به آ درس ذیل منتشر شده است :

http://www.ensafnews.com/?p=304668