چندروز پیش مطلبی با عنوان (ایمان شریعتی ) توجهم را درپارسی نامه به خود جلب کرد ابتدا با حسن ظن فکرکردم در تجلیل از ایمان این متفکر نگاشته شده است اما وقتی تفصیل یادداشت را مطالعه کردم با تعجب دیدم که فردی با استنادات سست وبریده وگزینشی به سبک اهل تکفیر کوشیده تا ایمان شریعتی را زیر سئوال ببرد.

وتعجب انگیز تر این بود که این نوشته که سراسر عوام فریبانه وغیر منصفانه بود از سوی پارسی نامه به عنوان متن برگزیده انتخاب شده بود آن روز به فکر م رسید که مطلبی در نقد آن نوشته بنویسم

 اما به حکم دستور قرآنی( اذا مرو باللغو مرو کراما) نوشته را درحد پاسخ گویی ندیدم وبا خود اندیشدم که باید از کنار این نوع مغالطات لغو گونه با کرامت گذشت اما امروز که کتاب( انسان )دکتر شریعتی را مطالعه می کردم( کتابی که  مبانی مکاتب غربی را خصوصا درباره انسان به چالش جدی می کشد واز مکتب انسان ساز اسلام با صلابت وبه زیبایی دفاع می کند ) 

دوباره یاد آن نوشته افتادم وحس غریبی بهم دست داد حس ستم وظلم از ناحیه  برخی که جفاکارانه با سرمایه های فرهنگی این مردم برخورد می کنند،و  حس حسرت بر افراد ساده و خامی که شاید از شریعتی یک کتاب هم نخوانده اند

 وفقط ذهنشان باتکفیر وتهمت ها انباشته شده وندانسته چنگ بر چهره هایی می کشند که سدی هستند دربرابر سیل هجوم افکار ضددینی وضد انسانی ولذا نه از جهت دفاع از شریعتی بلکه بیشتر از جهت دفاع از دست مایه ها وسرمایه های جوانانی که امروز آماج حملات ضدفرهنگی وضد دینی هستند

این سطور را قلمی کردم ودرباره موضع گیری هایی از این دست درباره شریعتی وامثال او که به  قصد تخریب وتهتک وتکفیر  مطرح می شود لازم دیدم این نکته  را تذکر دهم که  گرچه شریعتی مثل هر عالم ومتفکر دیگر اندیشه ها وحرفهایش قابل نقد است ومصون از خطا نیست.

اما منصفان ومحققان وکسانی که درد دین دارند نقد عالمانه می کنند نه تخریب وتکفیر وشیوه تکفیر واتهام بی دینی وبی ایمانی به چنین افرادی زدن دانسته یا ندانسته نه تنها خدمتی به دین ومردم نمی کند بلکه خیانت بزرگی در حق مردم والبته دین است.

چراکه  امثال شریعتی جزو اردوگاه دفاع از دین وتشیع  خصوصا دین با هویت سیاسی واجتماعی دردنیای جدید هستند وبی تردید از پناهگاههای فکری نسل دیروز وامروز ما دربرابر هجوم افکار ضددینی به شمار می روند وشکستن این سدها یعنی خلع سلاح جوانان این سرزمین از ابزارهای فرهنگی خویش

و برخی گمان نکنند که اگر شریعتی را از جوان ما که با خواندن کتب او خود را دربرابر افکار دین ستیزانه که به هزار زبان وشیوه امروز طرح می شودمصونیت می دهد ، گرفتیم به سراغ بهتر از او خواهد رفت

نه بلکه دربسیاری مواقع تنها پنهاهگاه فکر دینی او را تخریب کرده ایم(نویسنده خود از زبان برخی جوانان اهل تحقیق شنیده که فلان کتاب شریعتی او را از شکاکیت و افکار ضد دینی نجات داده واز افتادنش در ورطه انکار دین وخدا وجلوگیری کرده است )

 بنابراین افرادی که مدعی  دین داری وداشتن دغدغه ایمان جامعه هستند ودرعین حال سعی در تخریب چنین چهره هایی دارند  یا غافلند ویا مغرض  چراکه آنان سرمایه های فکر دینی جوانان را هدف گرفته اند

 وبی شک این شیوه های تکفیر در روش و هدف شبیه تکفیر های  فرقه ها ونحله های جعلی چون وهابیت است که ادعای دین دارند ودرعمل بهترین خدمت را به جبهه استکبار ودشمنان دین می کنند 

البته می دانم بسیاری از کسانی که در تخریب چنین سرمایه هایی قلم می زنند خصوصا جوانان متدین به عمق عمل خود واقف نیستند وشاید اطلاع دقیق ودرستی هم از شریعتی وافکارش ندارند

 وتنها تحت تاثیر برخی متحجران ومدعیان ظاهر بین وخود شیفته  این  گونه عمل می کنند که برادرانه به آنان توصیه می کنم کمی در کار خود تامل کنند که مبادا در زمین دشمن وبه نفع او بازی کنند